________________
B
KKKDKEKA
Hone
Lijiye
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
३७८
माया वि मे महाराय ! पुत्त-सोग-दुहट्टिया । न य दुक्खा विमोएइ, एसा मज्झ अणाहया ।। २५ ।। माताऽपि मे महाराज, पुत्रशोक दुःखार्त्ता । न च दुःखाद् विमोचयति, एषा ममाऽनाथता ।। २५ ।।
भायरो मे महाराय !, सगा जेट्ट-कणिट्ठगा । न य दुक्खा विमोयंति, एसा मज्झ अणाहया ।। २६ ।। भ्रातरो मे महाराज! स्वका ज्येष्ठ-कनिष्ठकाः ।
न च दुःखाद् विमोचयन्ति, एषा ममाऽनाथता ।। २६ ।।
भइणीओ मे न य दुक्खा
महाराय !, सगा जेट्ट-कणिट्टगा । विमोयंति, एसा मज्झ अणाहया ।। २७ ।।
भगिन्यो मे महाराज! स्वका ज्येष्ठ-कनिष्ठकाः । न च दुःखाद् विमोचयन्ति, एषा ममाऽनाथता ।। २७ ।।
भारिया मे महाराय !, अणुरत्ता अणुव्वया । अंसुपुण्णेहिं नयणेहिं, उरं मे परिसिंचई ।। २८ ।।
भार्या
मे महाराज! अनुरक्ताऽनुव्रता । अश्रुपूर्णाभ्यां नयनाभ्यां उरो मे परिसिंचति ।। २८ ।।
अन्नं पाणं च ण्हाणं च, गंध-मल्ल-विलेवणं । मए णायमणायं वा, सा बाला नेव भुंजई ।। २६ ।।
अन्नं पानं च स्नानं च, गन्ध-माल्य-विलेपनम् । मया ज्ञातमज्ञातं वा, सा बाला नैव भुङ्क्ते ।। २६ ।।
खणं पि मे महाराय ! पासाओ मे न फिट्टई । न य दुक्खा विमोएइ, एसा मज्झ अणाहया ।। ३० ।। क्षणमपि मे महाराज!, पार्श्वतो ऽपि नापयाति । न च दुःखाद् विमोचयति, एषा ममाऽनाथता ।। ३० ।।
तओ हं एवमाहंसु, दुक्खमा हु पुणो पुणो । वेयणा अणुभवि जे, संसारम्मि अनंतए ।। ३१ ।। ततोऽहमेवमवोचं, दुःक्षमा खलु पुनः पुनः ।
वेदनाऽनुभवितुं
या,
संसारे ऽनन्तके ।। ३१ ।।
ह
उत्तराध्ययन सूत्र
