________________
मियापुत्तीयं एगूणवीसइमं अज्झयणं
(मृगापुत्रीयमेकोनविंशतितममध्ययनम्)
मूल :
सुग्गीवे नयरे रम्मे, काणणुज्जाण-सोहिए। राया बलभद्दित्ति, मिया तस्सग्गमाहिसी ।। १ ।। सुग्रीवे नगरे रम्ये, काननोद्यानशोभिते । । राजा बलभद्र इति, मृगा तस्याग्रमहिषी ।। १ ।।
संस्कृत
मूल :
तेसिं पुत्ते बलसिरी, मियापुत्ते त्ति विस्सुए। अम्मापिऊण दइए, जुवराया दमीसरे ।। २ ।। तयोः पुत्रो बल श्रीः, मृगापुत्र इति विश्रुतः । अम्बा-पित्रो र्दयितः, युवराजो दमीश्वर : ।। २ ।।
संस्कृत :
मूल :
नंदणे सो उ पासाए, कीलए सह इस्थिहिं । दे वो दोगुंदगो चेव, निच्चं मुइय-माणसो ।। ३ ।। नन्दने स तु प्रासादे, क्रीडति सह स्त्रीभिः । दे वो दो गुन्द कश्चै व, नित्यं मुदित-मानसः ।। ३ ।।
संस्कृत :
मूल :
मणिरयणकुट्टिम-तले, पासायालोयणे ठिओ। आलो एइ नगरस्स, चउक्क-तिय-चच्चरे ।। ४ ।। मणिरत्न कुट्रिट म-तले, प्रासादालो कन-स्थितः । आलोकयति नगरस्य, चतुष्क-त्रिक-चत्वराणि ।। ४ ।।।
संस्कृत :
मूल :
अह तथा अइच्छंतं, पासई समण-संजयं । तव-नियम-संजमधरंसीलडू ढं गुण-आगरं ।।५।। अथ तत्राऽतिगच्छन्तं, पश्यति श्रमण-संयतम् । तपो-नियम-सं यमधर, शीलाढ्यं गुणाकरम् ।। ५ ।।
संस्कृत :
उत्तराध्ययन सूत्र