________________
掴米乐
मूल :
संस्कृत :
मूल
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
१२२
पुलिस
कसिणंपि जो इमं लोयं, पडिपुण्णं दलेज्ज इक्कस्स । तेणावि सेण संतुस्से, इइ दुप्पूरए इमे आया ।। १६ ।। कृत्स्नमपि य इमं लोकं, प्रतिपूर्ण दद्यादेकस्मै । तेनापि स न संतुष्येत्, इति दुष्पूरको ऽयमात्मा ।। १६ ।।
जहा लाहो तहा लोहो, लाहा लोहो पवड्ढई । दोमासकयं कज्जं, कोडीए वि न निट्ठियं ।। १७ ।। यथा लाभस्तथा लोभः, लाभाल्लोभः प्रवर्धते । द्विमाषकृतं कार्यं, कोट्याऽपि न निष्ठितम् ।। १७ ।।
नो रक्खसीसु गिज्झेज्जा, गंडवच्छासु णेगचित्तासु । जाओ पुरिसं पलोभित्ता, खेल्लन्ति जहा व दासेहिं ।। १८ ।। न राक्षसीषु गृध्येत्, गण्डवक्षस्स्वनेकचित्तासु । याः पुरुषं प्रलोभ्य, क्रीडन्ति यथा वै दासैः ।। १८ ।।
नारीसु नोवगिज्झिज्जा, इत्थी विप्पजहे अणगारे । धम्मं च पेसलं णच्चा, तत्थ टवेज्ज भिक्खु अप्पाणं ।। १६ ।। नारीषु नोपगृध्येतू, स्त्रीर्विप्रजह्यादनगारः । धर्मं च पेशलं ज्ञात्वा, तत्र स्थापयेद् भिक्षुरात्मानम् ।। १६ ।।
इइ एस धम्मे अक्खाए, कविलेणं च विसुद्धपन्नेणं । तरिहिन्ति जे उ काहिन्ति, तेहिं आराहिया दुवे लोग ।। २० ।। त्ति बेमि ।
इत्येष धर्म आख्यातः, कपिलेन च विशुद्धप्रज्ञेन । तरिष्यन्ति ये तु करिष्यन्ति, तैराराधितौ द्वौ लोकौ ।। २० ।। इति ब्रवीमि ।
उत्तराध्ययन सूत्र
