________________
मूल :
एवं माणुस्सगा कामा, देवकामाण अन्तिए। सहस्सगुणिया भुज्जो, आउ कामा य दिब्विया ।। १२ ।। एवं मानुष्यकाः कामाः, देवकामानामन्तिके। सहस्रगुणिता भूयः, आयुःकामाश्च दिव्यकाः ।। १२ ।।
संस्कृत :
मूल :
अणेगवासानउया, जा सा पण्णवओ ठिई । जाणि जीयन्ति दुम्मेहा, ऊणे वाससयाउए ।। १३ ।। अनेकवर्षनयुतानि या सा प्रज्ञावतः स्थितिः । यानि जीयन्ते दुर्मेधस ऊने वर्षशतायुषि ।। १३ ।।
संस्कृत :
मूल :
जहा य तिन्नि वणिया, मूलं घेत्तूण निग्गया। एगो ऽत्थ लहई लाभ, एगो मूले ण आगओ ।। १४ ।। यथा च त्रयो वणिजः, मूलं गृहीत्वा निर्गताः। एकोऽत्र लभते लाभम्, एको मूलेनागतः ।। १४ ।।
संस्कृत :
मूल :
एगो मूलं पि हारित्ता, आगओ तत्थ वाणिओ। ववहारे उवमा एसा, एवं धम्मे वियाणह ।। १५ ।। एको मूलमपि हारयित्वा, आगतस्तत्र वणिक्। व्यवहार उपमैषा, एवं धर्मे विजानीत ।। १५ ।।
संस्कृत :
मूल :
माणसत्तं भवे मलं. लाभो देवगई भवे । मूलच्छेएण जीवाणं, नरगतिरिक्खत्तणं धुवं ।। १६ ।। मानुषत्वं भवेन्मूलं, लाभो देवगतिर्भवेत् । मूलच्छेदेन जीवानां, नरक तिर्यक्त्वं ध्रुवम् ।। १६ ।।
संस्कृत:
मूल : दुहओ गई बालस्स, आवई-वहमूलिया।
देवत्तं माणुसत्तं च, जं जिए लोलयासढे ।। १७ ।। संस्कृत : द्विधागतिर्वालस्य, आपद्-वधमूलिका।
देवत्वं मनुष्यत्वञ्च, यस्माज्जितो लोलताशटः ।।१७।।
१०४
उत्तराध्ययन सूत्र