________________
૩૩
પણ અહીંથી લઈ ગયા. તેમજ આ સ્થાનની પાસે થઈને પસાર થનારા કેટલાક વણઝારાઓ પિતાની પોઠેમાં છુપાવીને કેટલીક મૂર્તિઓ લઈ ગયા. તેમણે કિંમતથી બીજા ગામના શ્રાવકને મૂર્તિઓ વેચી દીધી. કેટલીક મૂર્તિઓ ચેરાઈ પણ ગઈ.૧૬ પરિણામે સિહીના શ્રીસંઘે ટેકરી ઉપરનાં આ ત્રણે મંદિરે સાવ ખાલી જ રાખવાનું ઉચિત ધાર્યું; ફક્ત નીચેના રસ્તા પરના એક દેરાસરજીમાં જ મૂર્તિઓ સુરક્ષિત રાખી અને તેની પૂજા વગેરેની વ્યવસ્થા રાખી. છતાંય સિરોહીથી દૂર, નિર્જન અને એકાંત સ્થાનમાં આવેલાં આ મંદિરની સાર– સંભાળ રાખવામાં વચ્ચે વચ્ચે વખતો વખત ખામી આવવા લાગી, અને વચ્ચે કેઈ કોઈ વાર નધણિયાતા જેવું પણ થઈ ગયું હશે. એમ કેટલાંક વર્ષો પસાર થયા બાદ, લગભગ ૪૫ વર્ષ પહેલાં, સિદેહીના કેટલાક પુણ્યશાળી શ્રાવકને આ તીર્થને ઉદ્ધાર કરવાની ભાવના જાગ્રત થઈ તેથી તેમણે પ્રયાસ કરીને સિહી દરબારના મુખ્યનજીકના ભાયાત નાદીયાના ઠાકોર સાહેબ પાસેથી આ ચારે મંદિરે, ધર્મશાલા અને બગીચાની જમીન તથા તેની આસપાસની બધી જમીન ફરી વાર કિંમત આપી
૧૬. પહેલાં ચેરાઈ ગયેલી મૂર્તિઓમાંથી સધાતુની એકલ મુનિ ૧ અને સર્વધાતુની ચોવીશી ૧ પાછી મળી આવી હતી. આ બને મૂર્તિઓ હાલમાં સિરોહીના મંદિરમાં રાખી છે.
