________________
૩૪
ખરીદી લઈને તેને પાકો પટ્ટો (દસ્તાવેજ) વિ. સં. ૧૯૫૯માં કરાવી લીધું. તેની નકલ બીજ પરિશિષ્ટમાં ગુજરાતી ભાષાંતર સાથે આપવામાં આપી છે. પછી તે ભક્ત શ્રાવકેએ આ તીર્થસ્થાનનું કંઈક સમારકામ વગેરે કરાવી, પૂજા-પાઠની સારી વ્યવસ્થા કરવા માંડી. વખત જતાં તેમાં પણ શિથિલતા આવવાથી સિરેહીના “શ્રી મહાવીર જૈન મિત્રમંડલના ઉત્સાહી યુવકોએ આ કામ હાથમાં લીધું: ધર્મશાલાનું જરૂર પૂરતું સમારકામ કરાવી કેટલીક ઓરડીઓને કમાડ કરાવ્યાં, પૂજારી તથા ચોકીદારે ત્યાં રાત પણ રહી શકે તેવી વ્યવસ્થા કરીને પૂજારી તથા બે ચેકીદારો કાયમ ખાતે ત્યાં રાખવાનું ચાલુ કર્યું, આસપાસના લોકો ત્યાં યાત્રા કરવા આવે એવો પ્રચાર કરવા માંડ્યો, અને કોઈ વિદ્વાન મુનિરાજે સિરોહી આવે તે તેમની સાથે જઈને તેમને “હમીરગઢની યાત્રા કરાવવા લાગ્યા. આમ ઠીક ઠીક કામ ચાલવા લાગ્યું. કેટલાંક વર્ષો બાદ આમાં પણ પાછી શિથિલતા આવી. “શ્રી મહાવીર જૈન મિત્રમંડલ”ના કેટલાક ઉત્સાહી યુવકે કમાવા માટે પરદેશ ચાલ્યા ગયા. સિરોહીમાં હતા તેમાંથી પણ કેટલાક પોત-પોતાના વ્યાપારધંધામાં લાગી ગયા. છતાં સિરોહીના ભક્તજને, સિરોહીના સંઘના તથા ઉક્ત મંડળના ઉત્સાહી યુવકને એમ તે લાગ્યા જ કરતું હતું કે -
કાળની કુટિલતાથી નષ્ટ થયેલ આ સ્થાન અને આ
