________________
વસાવીને ત્યાં રહેવા ચાલ્યા ગયા, એમ લાગે છે. એટલે આ સ્થાન તદ્દન ઉજજડ અને નિર્જન બન્યું. એટલે મકાને અને ઝૂંપડાઓ પણ ધીમે ધીમે જમીનદોસ્ત થઈ ગયાં અને ટેકરી ઉપર બનેલે મજબૂત કિલ્લે પણ ચારે તરફથી જીર્ણશીર્ણ થઈ ઠેકાણે ઠેકાણે ખંડિયેરરૂપ બન્યા. આ પ્રમાણે કાળની કુટિલતાથી આ ભવ્ય શહેરનો કરુણ અંત આવ્યે. આ કાળરાજાના ઝપાટામાંથી નીતિના દ્રવ્યથી બનેલાં ફક્ત ચાર જૈન મંદિરે, એક જૈન ધર્મશાળા, એક નાનું શિવાલય અને એક પ્રાચીન મેટી વાવડી, આટલી ચીજો જ બચી જવા પામી છે. હમીરગઢ ભાંગ્યા પછી આ મંદિરેની સારસંભાળ સિહીના શ્રીસંઘના આગેવાને રાખતા હતા. પણ વાતવાતમાં લડાઈ, ચોર-ડાકુ-લૂંટારાને ત્રાસ, અને “મારે તેની તલવાર જેવા અંધાધુંધીના જમાનામાં નિર્જન સ્થાનમાં, પહાડની ટેકરીઓ પર આવેલા આ મંદિરેમાંની મૂર્તિઓનું રક્ષણ કરવું મુશ્કેલીભરેલું લાગ્યું હશે, તેથી સિનેહીના શ્રીસંઘે અહીંનાં ટેકરીઓ ઉપરનાં ત્રણે મંદિરની મૂર્તિઓ અને પબાસણ વગેરે જે જે ગામનાં દેરાસરેમાં જરૂરી હતાં ત્યાં ત્યાં આપવા માંડયાં. જિન-ચેવિશીને આરસને માટે પટ્ટ તથા આરસના મેટા અને કાઉસ્સગ્ગીયા, આરસના મંદિર માંથી લાવી તે નીચેના મંદિરમાં પધરાવ્યા. આસપાસના કેટલાંક ગામના સંઘે પિતાના ગામના દેરાસરજીમાં જોઈતી મૂર્તિઓ તથા પબાસણો વગેરે પિતાની મેળે
