________________
પ્રકરણ પાંચમું જણેદ્ધાર
આગળનાં પ્રકરણોમાં આપણે જોઈ ગયા, તે પરથી વિકમની અઢારમી શતાબ્દિના પૂર્વાદ્ધ સુધી તે આ શહેરની જાહોજલાલી સારી જ રહી હશે એમ જણાય છે. એટલે લગભગ એ જ સમયમાં ઓરંગજેબ બાદશાહની ફેજોનાં આક્રમણથી આ શહેર ભાંગ્યું હોવું જોઈએ. છતાં, ટેકરી પરનાં બીજા-ત્રીજા નંબરનાં મંદિરની હકીકતમાં જણાવ્યા પ્રમાણે, તેમજ વિ. સં. ૧૭૫૫માં શ્રીમાન જ્ઞાનવિમલસૂરિજીએ રચેલી તીર્થમાળામાં જણાવ્યા પ્રમાણે, તે વખતે અહીં ચાર મંદિરે વિદ્યમાન હતાં, તેમજ તે અરસામાં તે આચાર્યશ્રી બીજા મુનિરાજે સહિત અહીં યાત્રા કરવા પધાર્યા જ હશે, એટલે તે વખતે અહીં શ્રાવકોની વસ્તી પણ હશે એમ અનુમાન થઈ શકે છે. ત્યારપછી, એટલે વિ. સં. ૧૭૫૫ પછી, આ ગામની વિશેષ પડતી થઈ હશે, અને કાળક્રમે વસ્તી ઘટવા માંડી હશે, ઉચ્ચ કેમની વસ્તી બીજા સુરક્ષિત શહેરમાં રહેવા ચાલી ગઈ હશે અને ભીલ, મીયાણું વગેરે પણ આ પહાડી સ્થાનને છોડીને અહીંથી એક માઈલ દૂર મેદાનમાં અને ચાલુ રસ્તાની નજીકમાં મીરપુર ગામ
