________________
११ पिण गोहां री दाळ हुवै नहीं प्रत्यख, ज्यूं भारीकर्मा न समजै जांणी। हळुकर्मी बुद्धिवान हुवै ते, पक्ष छांडै जिणधर्म पिछांणी॥
ढा. २७ गाथा १२ १२ पाखंड्यां रोमग गायांरी पगडांडी, दूर थोड़ी तो मारग दीसै। आगै उजाड़ मोटी अटवी मैं, दुष्ट कांटा विषम दुधरीसै॥
ढा. २७ गाथा १७ १३ ज्यूंदान सीलादिक अल्प दिखाई, पाखंडी पछै हिंस्या पमावै। आगै चलै नहीं ए उनमारग, जाब माहै घणां अटक जावै।।
ढा. २७ गाथा १८ १४ गांठ कसूंबां री गाढी बांध, पोतै गळीयां विण रंग न पमावै। ___ ज्यूं वैराग हीण तणी वांणी सूं, अति वैराग किण विध आवै॥
ढा. २८ गाथा २ १५ ग्यांनी पुरुष मरण -जीवण सम गिणै, उलट सोग नहिं आंणै। ____ मूढ मिथ्याती मोह राग नै, जीवणां नैं दया जांणै।
ढा. २९ गाथा ९ १६ वायरै वंग घरटी मांडी बाई, पीसती जावै ज्यूं उड्यौ जाई।।
ढा. ३४ गाथा १३ १७ आखीरात्रि पीसी ढाकणी मैं उसास्यौ, एहवौ दृष्टंत भीक्खू उतारयौ।
___ ढा. ३४ गाथा १४ १८ खोड़ ऊंट री ऊंट नै होय॥
ढा. ३९ गाथा ४९ १९ बांध्यो काळ्यारी पारवती गोरीयौ, वर्ण नावै तौ पिण लखण आय। ज्यूं अविनीत री संगत करै, तौ ऊ अविनय कुबुद्धि सीखाय॥
ढा. ४१ गाथा २३ २० सोर ठंढो हुवै मुख मैं घालीयां, तातौ अग्नि मैं घाल्यां हुवै ताय। ___ज्यूं वस्त्रादिक दीयां अविनीत राजी रहै, स्वार्थ अणपूगां अवगुण गाय॥
___ढा. ४१ गाथा २६ २१ सौ वार पांणी सूं कांदा धोविया, विरुइ न मिटै वास। घणौ उपदेश दै गुर अविनीत नै, पिण मूळ न लागै पास।
ढा. ४१ गाथा ४९
३२४
भिक्खु जश रसायण