________________
चउत्थो सग्गो
ठाउं गवक्खे ललियंगभूवई, अप्पस्स चारूणिवमंदिरस्स भो !। पेच्छेइ' सो रायपहम्मि एगया, मच्चा कुणता य गई इओ तओ ॥१॥ पुवस्स मित्तो कुडिलो य सज्जणो, दिट्ठीपहे सो सहसा समागओ । दठूण तं जायगरूवधारगं, चित्तं पयायं करुणा य माणसे ॥२॥ आहूय एगं पिसुणेइ किंकरं, गच्छेज्ज तुं रायपहम्मि तक्खणं । तं आणएज्जा इह दुत्ति जायगं, वच्चेइ जो रायपहम्मि संपयं ॥३॥
सोऊण वाणि णिवइस्स डिंगरो, हेह्र गंतूण कहेइ जायगं । आगारिओ तुं अहुणा य राइणा, सद्धि मए वच्चसु भूवमंदिरे ॥४॥ दासस्स वाणिं सुणिऊण सज्जणो, ठड्ढव्व जाओ लहिऊण सज्झसं । किं दुक्कडं मे विहियं य संपयं, आमंतिओ भूवइणा जओ अहं ॥५।। आगारिओ भूवइणा कहं अहं, पुच्छेइ संभंतहियो य सज्जणो । णो किंचि जाणेमि अहं य संपयं, भिच्चा उ णिद्देसयरा य सामिणो ॥६॥
लढुं भयं तेण समं य सज्जणो, वच्चेइ सिग्घं णिवमंदिरे जया । दठ्ठण रायं य भयो पलाइओ, कि भूवरूवम्मि सही विराइओ ॥७।।
पुच्छेइ चित्तं पगओ य सज्जणो, पण्हं इमं तं ललियंगभूहवं । रज्जं पलद्धं तुमए इणं कह, Yणं तुम होज्ज णरो सुभग्गवं ।।८।। पण्हं सुणित्ता ललियंगभूहवो, भासेइ वाणि सहसत्ति सज्जणं । धम्मप्पहावेण मए य संपयं, रज्जं पलद्धं इमं ण संसओ ॥९॥
१. छन्द-इंद्रवंशा, लक्षण-स्यादिन्द्रवंशाततजैरसंयुतः । २. दीर्घ-हस्वी मिथो वृत्तौ (प्रा. व्या. ८।१४) इति सूत्रेण 'चारू' इत्यभवत् । ३. चित्रम् । ४. प्रजातम् । ५. लब्ध्वा ।
