________________
बाहुबळ.
बाहुबळपर चक्र मूक्युं, पण एक वीर्यथी उत्पन्न थयेला भाइपर पण ते चक्र प्रभाव न करी शके, ए नियमथी फरीने पार्छ भरतेश्वरना हाथमां आव्यु. भरते चक्र मूकवाथी बाहुबळने बहु क्रोध आव्यो. तेणे महा बळवतर मुष्टि उपाडी. तत्काळ त्यां तेनी भावनानुं स्वरुप फयु. ते विचारी गयो के हुं आ बहु निंदनिय करूं छउं; आनुं परिणाम केवु दुःखदायक छे ! भले भरतेश्वर राज्य भोगवो. मिथ्या परस्परनो नाश शा माटे करवो? आ मुष्टि मारवी योग्य नथीतेम उगामी ते हवे पाछी वाळवी पण योग्य नथी. एम विचारी तेणे पंच मुष्टि केश लुचन कयु, अने त्यांथी मुनिभावे चाली नीकळ्या. भगवान आदीश्वर ज्यां अठाणुं दिक्षित पुत्रोथी तेमज आर्य-आर्याथी विहार करता हता त्यां जवा इच्छा करी; पण मनमां मान आव्युं के त्यां हुं जईश तो माराथी नाना अठाणुं भाइने वंदन करवू पडशे. माटे त्यां तो नवु योग्य नथी. एम मानवृत्तिथी वनमां ते एकाग्र ध्याने रह्या. हळवे हळवे वार मास थइ गया. महा तपथी काया हाडकानो मानो थइ गइ; ते सुकां झाड जेवा देखावा लाग्या; परंतु ज्यां सुधी माननो अंकुर तेनां अंतःकरणथी खस्यो नहोतो त्यांसुधी ते सिद्धि न पाम्या. ब्राह्मी अने सुंदरीए आवीने तेने उपदेश कर्यो; आर्य वीर ! हवे मदोन्मत्त हाथीपरथी उतरो, एनाथी तो बहु शोष्यु. एओनां आ वचनोथी बाहुबळ विचारमा पड्या. विचारतां विचारतां तेने भान थयुं के सत्य छे-हुं मानरुपी मदोन्मत्त हाथीपरथी हजु क्यां उतयों छउं? हवे एथी उतरवू एज मंगळकारक छ एम विचारी तेणे वंदन करवाने माटे पगलं भर्यु के ते अनुपम दिव्य कैवल्य कमळाने पाम्या.
वांचनार, जुओ मान ए केवी दुरित वस्तु छे !!
