________________
सनत्कुमार भाग २.
१०५
जूदा रुपमा माथु धुणाव्युं एवं कारण छ ? ते मने कहो. अवधज्ञानानुसारे विप्रे कयु के हे महाराजा ! ते रुपमा अने आ रुपमा भूमी आकाशनो फेर पडी गयो छे. चक्रवर्तीए ते स्पष्ट समजाववाने कह्यु. ब्राह्मणोए कयु, अधिराज ! तमारी काया प्रथम अमृततुल्य हती. आ वेळा झेर तुल्य छे. ज्यारे अमृततुल्य अंग हतुं त्यारे आनंद पाम्या, अने आ वेळा झेरतुल्य छे त्यारे खेद पाम्या. अमे कहीए छीए ते वातनी सिद्धता करवी होय तो तमे तांबुल थुको, तत्काळ ते पर मांखी बेसशे अने ते परलोक पहोंची जशे. शिक्षापाठ ७१ सनत्कुमार भाग २.
सनत्कुमारे ए परीक्षा करी तो सत्य ठरी. पूर्वित कर्मनां पापनो जे भाग तेमां आ कायाना मद संबंधीनु मेळवण थवाथी ए चक्रवर्तिनी काया झेरमय थइ गइ हती. विनाशी अने अशुचिमय कायाना आवा प्रपंच जोइने सनत्कुमारने अंत:करणमां वैराग्य उत्पन्न थयो. आ संसार केवळ तजवा योग्य छे. आवीने आवी अशुचि स्त्री, पुत्र, मित्रादिकनां शरीरमा रही छे. ए सघळं मोहमान करवा योग्य नथी, एम विचारीने ते छ खंडनी प्रभुता त्यागी चाली नीकळ्या. साधुरुपे ज्यारे विचरता हता त्यारे तेओने महारोग उत्पन्न थयो. तेनां सत्यत्वनी परीक्षा लेवाने कोइ देव त्यां वैदरुपे आव्यो. साधुने कषु, हुं बहु कुशळ राजवैद छु. तमारी काया रोगनो भोग थयेली छे. जो इच्छा होय तो तत्काळ हुं ते टाळी आपू. साधु बोल्या, हे वैद ! कर्मरुपी रोग महोन्मत्त छे ए रोग टाळवानी तमारी जो समर्थता होय तो भले मारो ए रोग टाळो, ए समर्थता न होय तो आ रोग भले रह्यो. देवता बोल्यो, ए रोग टाळवानी समर्थता नथी. साधुए पोतानी लब्धिनां परिपूर्ण
