________________
ક
SિSSSSSSSSSSSSS શ્રી અષ્ટપ્રકારી પૂજાનો રાસ
(સારંગ મલ્હાર દેશી વિછિયાની) વન અભિનવ નંદન વન સમો, જિહાં ઉત્તમ વૃક્ષ આલી રે; જિહાં ફુલ પ્રફુલ્લિત મહમહે, ફળભારે નમે તરુ ડાલી રે મ૦ ૧ મન મોહિયો તે વન દેખીને, નાનાવિધ વૃક્ષના છંદ રે; સુરભિ અતિ સુંદર મનોહરું, પવને પ્રસરે મકરંદ રે મ૦ ૨ જિહાં સૂરનાં કિરણ ન સંચરે, વળી અજબ શોભા રમણી કરે; સુર પ્રિય છબી સોહામણી, સુંદર દાણું સુગ્રીક રે મ૦ ૩ લલિતા લત્તા તરુ લોલિશું, લપટાણી માહોમાંહી રે; મહિલા જિમ મદભર મોહથી, આલિંગન દિયે ઉછાંહિ રે મ૦ ૪ વસંત તિહાં વાસો વસ્યો, શીતલ વાયે સમીર રે; નાના મોટા તરુનાં તિહાં, જિહાં ગુચ્છ ઘણાં ગંભીર રે મ૦ ૫ તિહાં સજળ સરોવર સુંદરું, જાણે સુરસરની જોડી રે; ઝીણે સ્વરે જિહાં રણઝણે, મધુકર માલતીને છોડી રે મ૦ ૬ તે વન દીઠે દુઃખ વિસરે, જિહાં પંખીતણો નહિ પાર રે; એવી લીલા ઉધાનની, નીરખે સહુ નરનાર રે મ૦ ૭ રાજા રાણી મન મેળશે, નાનાવિધ વનના ખ્યાલ રે; નીરખે નેહશું તે વળી, પ્રફુલ્લિત વેલિ ગુલ્લાલ રે મ૦ ૮ તેણે અવસર આવ્યો તિહાં, દુરગંધ દાણું દુરવાસ રે; મુંહ મરડીને કહે માનીની, સ્વામી સુણો અરદાસ રે મ૦ ૯ એહવા સુરભિ વનખંડમાં, કિહાંથી આવ્યો દુરગંધ રે; જુએ આસપાસે જિ દીઠો, તિહાં એક મુસીંદ રે મ ૧૦ કાયાની માયા મૂકીને, તનુ વોસિરાવી તેહ રે; ઉભો છે ધ્યાનને અનુસરી, ચળાવ્યો ન ચળે જેહ રે મ૦ ૧૧ મલ મલિન ગાત્ર છે જેહનું, ન સમારે જે નખ કેશ રે; જે શરીર સુશ્રુષા નવિ કરે, માયા ન ધરે લવલેશ રે મ૦ ૧૨
