________________
શ્રી અષ્ટપ્રકારી પૂજાનો રાસ
સંધિથી સંધિ વિછોડો, મૂલમાંહિથી મસ્તક તોડો, ઉઠ્યા તવ સુભટ આક્રોશે, પ્રહાર કરે જબ રોશે. ૨૨ હાલી તવ હળ લેઈ ધાયો, સુભટોને સાહમે આયો, હાક મારી બોલ્યો જબ હાલી, તવ નાઠા સુભટ પૂંઠવાળી. ૨૩ જિમ નોહર આગે છાળી, તિમ ભાગ્યા સુભટ લેઈ તાલી, ન રહ્યો કોઈ પગદંડી, છત્રપતિ પણ ગયા ભૂ ઠંડી. ૨૪ વળી સુભટ દશોદિશી નાસે, આવ્યા નિજ સ્વામી પાસે, વસુધાપતિ ચિંતે સોઈ, શું એ દેવ સ્વરૂપી કોઈ. ૨૫ એ તો દીસે અકલ અબીહ, સહી સૂતો જગાડ્યો સિંહ, ઈમ ચિંતી સવિ રાજાન, તેહને દોરે તિણે થાન. ૨૬ જાણે હાથિયે સિંહને દોર્યું, હાલીયે હળ તવ ફેર્યો, ક્રોધે થયો કકાલ, દીસંતો મહા વિકરાલ. ૨૭ બલદેવ તણી પરે તામ, એકાકી કરે સંગ્રામ, હળને અગ્રે ધરી રીસ, ભેદે ગજરાજના સીસ. ૨૮ રૂઠ્યો તે રથ દલ ચૂરે, હણે અશ્વ દાટાબલ પૂરે, યમરૂપી હળીને જાણી, સેના સઘળી મરડાણી. ૨૯ શૂર સુભટ જે મહા ઝૂઝાલ, તે પણ નાઠા તતકાલ, હાલી તાકે હળ લેઈ, ઘરણીએ ઢાળ્યા કેઈ. ૩૦ ચંડસિંહ આદિ નરનાથ, તે ચિંતે સહુ મન સાથ, એ મારે અંતક રૂપી, ભૂંડો એ ભૂત સ્વરૂપી. ૩૧ ઈમ કહે ચંડસિંહ નરિંદ, કોપ્યો એ કોઈ સૂરેંદ્ર, તે માટે જો નમીયે જઈ, તો કોપ શમાવે સહી. ૩૨ જો જો જિનપૂજા ફલ પ્રાણી, નરપતિ નમશે હિત આણી, ઢાળ તેપનમી સહી એહ, ઉદયરતન કહે સસનેહ. ૩૩
ભાવાર્થ ઃ હાલિ પાસેથી વરમાળા છોડાવા અને વિષ્ણુશ્રીને પોતાને હાથ ક૨વા બધાં જ
:
રાજાઓ વિચારી રહ્યા છે ત્યારે ત્યાં ચંડસિંહ નામે એક રાજા આવેલો છે તે કહી રહ્યો છે વિષ્ણુશ્રી મૂર્ખતા કરીને હાલિકને વરી છે પણ તેથી વિષ્ણુશ્રી પોતે ઠગાઈ રહી છે. (૧)
૨૮૬