________________
શ્રી અષ્ટપ્રકારી પૂજાનો રાસ
ત્રુટક : મરણ ગણ્યું નહિ યમપુરી જાવા, હુંશ કરી મનમાંહી રે; આગમ અરથ વિચારી જોજો, કામી અંધ કહેવાય. તુમ સરીખા ત્રિયાને ખાતર, મરવા તત્પર થાય રે; તો શુકનો શ્યો દોષ રાજેસર, વિચારો વળી આંહ્યા. તે નિસુણી વિસ્મય પામી, વિચારે શ્રીકાંત રે; એ શું જાણે પંખિણી પોતે, એ મારો વિરતંત, અવનીપતિ આદરશું પૂછે, કૌતુક કારણ જાણી રે; આદિ અંતની વાત પ્રકાશો, સૂડી કહે તવ વાણી. ૧૦ ઢાળ : સુણ રાજન્ ! ગુણવંતાજી તે તાહરો વિરતંતજી, તંતજી તે માંડી કહું હવેજી, ઈહાં રહેતી પુર આસની, તાપસી એક મઠવાસિની, ઉપાસીની રુદ્રાદિકની
પૂરવેજી.
:
ત્રુટક રુદ્રાદિક દેવને મનરંગે, ઉપાસે એકાંત રે; મંત્ર તંત્ર જંત્રાદિક ભુગતે, આરાધે અનંત. ૧૨ ઓપે હરને શિદંડ કમંડલ, વાઘાંબર આસન્ન રે; પરિવ્રાજકને પંથે તેહનું, પૂરણ ભેવું મન્ન. સિંદુર બિંદુ સુશોભિત સુંદર, ભસ્મની આડી વિરાજે રે; પગ પાવડિયા વજ્ર કાંબર, છબી અનોપમ છાજે. યજ્ઞસૂત્ર ધરતી જંગમ, શક્તિ સરિખી જેહ રે; મારણ મોહન કામણ ટુમણ, વશીકરણ લહે તેહ. ૧૫ તુજ રાણી શ્રીદેવીજી, તેણે તાપસણી સેવીજી, નમેવીજી ભગતિ કરે ભાવે સદાજી, ઈક દિન રાણી ઈમ કહે, સ્વામિની તું સઘળું લહે, સહે ચેલી દુઃખ ત્રુટક ચેલી શા માટે દુઃખ પામે, અવધારો અરદાસરે;
શ્યા માટે
તદાજી.
:
બહુ નારી પતિ નાથ હમારો, ધિગ પડો ઘરવાસ. ૧૭
૧૬૧
ઢાળ:
26-22
૮
૯
૧૧
૧૩
૧૪
૧૬
