________________
आगम
"भगवती- अंगसूत्र-५ (मूलं+वृत्ति:) भाग-२ शतक [१६], वर्ग, अंतर्-शतक , उद्देशक [१-१४], मूलं [१६२-५९०] + गाथा
(०५)
प्रत
श्रीभग
१६ श०
सूत्रांक
लघवृत्ती
[५६२५९०]
गाथा
| कासत्कानि 'लयंतिति निसरन्ति इत्यर्थः, 'तं च ति तं च मुनि कृतकार्योत्सर्ग लम्बमानार्शसं विस्तृतरोगं 'विजे'त्ति वैद्यः 'अदक्खु'त्ति अद्राक्षीत् , ततश्चार्शसां छेदार्थ 'ईसिं पाडेइ'त्ति तं मनाग अनगारं भूम्यां पातयति, नापातितस्थार्शश्छेदः कत्तुं शक्यते, 'तस्स'नि वैद्यस्य क्रियाच्यापाररूपा सा शुभा धर्मबुद्ध्या छिंदानस्ख, लोभादिना स्वशुभा क्रियते भवति, 'जस्स छिजइ'त्ति यस्य मुनेरासि छिद्यन्ते नो तस्य क्रिया स्थात् , निर्व्यापारत्वात् , किं सर्वथा क्रियाया अभावः?, नैवमत आह-'नण्णस्थेति न इति योऽयं निषेधः सोऽन्यत्रकस्मात धर्मान्तरायात , धर्मान्तरायरूपा क्रिया स्यात् तस्य मुनेः, धर्मान्तरायश्च शुभध्यानविच्छदादर्श छेदानुमोदनाद्वा ।। १६ शते तृतीयः ।। | 'अण्णगिलायए समणे'त्ति (सू . ५७३) अन्नं विना ग्लायति-ग्लानः स्यात् इत्यन्नग्लायकः प्रत्यग्रक्रूरादिनिष्पत्ति यावत् युभुक्षातुरतया प्रतीक्षितुमशक्नुवन् यः पर्युपितकूरादि प्रातरेव भुते कूरगडप्राय इत्यर्थः, चूर्णिकारेण तु निःस्पृहत्वात् सीयकूरभोई | अंतताहारेत्ति व्याख्यातं, अथ कथमिदं प्रत्याय्य, यदुत नारको महादुःखी महताऽपि कालेन तावत् कर्म न क्षपयति यावत साधुरल्पकष्टोऽल्पकालेन इति ?, उच्यते, (दृष्टान्तात् ) स चार्य दृष्टान्तः,'सिढिलतयावलिपति शिथिलत्वचावलीतरङ्गैश्च सम्पिनद्धं-व्याप्तं गात्रं देहो यस्य सः 'पविरल'त्ति प्रविरलाः केचित् केचित् परिशटिता दन्तास्तेषां श्रेणियस्य सः, आतुरो-दुःस्थः |'झंझिए'त्ति बुभुक्षितः, ईदृग्नरः छेदनेऽसमर्थः स्यात् इत्येवं विशेषितः, 'कोसंब'त्ति कोसंबो-वृक्षविशेषः तस्य गण्डिका-खण्डविशेषः तां जटिला-जटावतीं वलितोद्वलितामिति वृद्धाः, 'गंठिल्ल'त्ति ग्रन्थिमती 'वाइद्धंति व्यादिग्धा-विशिष्टद्रव्योपदिग्धां |वकामिति बृद्धवाः, 'अपत्तिय'ति अपात्रिका-अविद्यमानाधारां एवंभूता च गण्डिका दुश्छेद्या स्यात् मुण्डेन-कुण्ठेन परशुना, शेष-|
दीप अनुक्रम [६६०६९२]
॥२२७॥
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-०५], अंगसूत्र-[०५] “भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्तिः
~160
