________________
आगम
(०५)
प्रत
सूत्रांक [ ५३९
५६१]
गाथा
दीप अनुक्रम [६३९
६५९ ]
श्रीभगः लघुवृत्तौ
260CENCJ6QJGL
“भगवती”- अंगसूत्र- ५ ( मूलं + वृत्तिः) भाग-२
शतक [१५], वर्ग [-], अंतर् शतक [-]
उद्देशक [-] मूलं [ ५३९-५६१ ] + गाथा
संज्ञिगर्भानन्तरं क्रमादवसेयाः, तथा पञ्चेत्यादाविदं सम्भाव्यते-पंच 'कम्मणि सहस्साई ति कर्म्मणि-कर्मविषये कर्मणामित्यर्थः, पञ्च शतसहस्राणि लक्षाणि 'तिष्णि य कम्मंसे'ति तांश्च कर्मभेदान् 'निवत्ता' क्षपयित्वा अतिवाद्य 'से जहे' त्यादिना महाकल्पप्रमाणमाह, 'जर्हि वा पज्जुवत्थिय'त्ति यत्र मृत्वा परि-सामस्त्येनोपरिस्थिता उपरता समाप्तेत्यर्थः, 'अद्ध'ति एप गङ्गाया मार्गः, 'एएणं गंगापमाणेणं' ति गङ्गायास्तन्मार्गस्यैक्याच्च गङ्गाप्रमाणेनेत्युक्तं 'एवामेव'ति उक्तेनैव क्रमेण 'सपुवावरेणं ति सह पूर्वेण गङ्गादिना यत् परं महागङ्गादि तत् सपूर्वापरं तेन भावप्रत्ययलोपदर्शनात् सपूर्वापरतयेत्यर्थः, 'तासिं दुविहे 'ति तासां गङ्गादीनां गङ्गादिगतवालुकाकणानामित्यर्थः, द्विविध उद्धरणीयद्वैविध्यात्, 'सुहुमबोंदि कलेवरे 'ति सूक्ष्मबोन्दीनि सूक्ष्माकाराणि कलेवराणि असख्यातखण्डीकृत वालुकाकणरूपाणि यत्रोद्वारे स तथा, 'बायरबोंदिति बादरवोन्दीनिबादराकाराणि कलेवराणि वालुकाकणरूपाणि यत्र स तथा 'कप्पे' त्ति न व्याख्येयः, इतरस्तु व्याख्येयः, 'अवहाय'त्ति अपहायत्यक्त्वा 'से कोडे' ति स कोष्ठो गङ्गासमुदायात्मकः 'खीणे'ति क्षीणः, नीरजः स च तद्भूमिगतरजसामप्यभावः, निर्लेपः भूमिमिध्यादिसंश्लिष्टसिकताले पाभावात्, 'निट्ठिए'त्ति निष्ठितो निरवयवीकृत इति, 'से तं सरे'ति अथ तत् कालखण्डं सरःसंज्ञं स्यात्, मानससर इत्यर्थः, 'सरप्पमाणे ति सर एवोक्तलक्षणं प्रमाणं वक्ष्यमाणमहाकल्पादेर्मानससरः प्रमाणं, 'महामाणसे' ति मानसोत्तरं, अथ सप्त दिव्यादीनाह 'अनंताओ संजूहाओ'ति अनन्तजीवसमुदायरूपान्निकाय विशेषात् 'चयं चत्त' ति व्यवनं कृत्वा, 'अथवा 'चयं देहं 'चइत्ता' त्यक्त्वा 'उबरिल्ले' ति उपरितनमध्यमाधस्तनानां मानसानां सद्भावात् तदन्यव्यवच्छेदाय उपरितनेत्युक्तं, माणसे' ति गङ्गादिप्ररूपणतः प्रागुक्तस्वरूपे सरसि सरः प्रमाणायुष्कयुक्ते इत्यर्थः, 'संजू' नि निकायविशेषे देवे 'उब
146~
Co
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.. आगमसूत्र [०५], अंगसूत्र [०५] "भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्तिः
१५ श०
॥२२०||