________________
आगम
(०५)
"भगवती'- अंगसूत्र-५ (मूलं+वृत्तिः ) भाग-१ शतक [७], वर्ग H, अंतर्-शतक , उद्देशक [१-१०], मूलं [२५९-३०८] + गाथा: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[०५], अंगसूत्र-[०५] "भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सूत्रांक [२५९३०८]
गाथा:
श्रीभग द्वात्रिंशद्भागमात्रा, चतुःपष्टिका तस्यैव चतुःपष्टितमांशस्वभावा, पलमिति तात्पर्य, दीवाचंपएण'ति दीपकचम्पनकेन-दीपाच्छा-1
Hशतके लघुवृत्ती दनेन, कोशकेनेत्यर्थः, एतच सर्वमपि वाचनान्तरे साक्षाल्लिखितमेव दृश्यते इति ।। 'सब्वे से दुक्खे'त्ति (स. २९४ ) दुःख-IT उद्देशः
हेतुसंसारनिवन्धनत्वाहुःखं, 'से सुहे त्ति सुखस्वरूपमोक्षहेतुत्वात् यन्निजीणं कर्म तत्सुखमुच्यते । नारकादयश्च संज्ञिन इति संज्ञा आह-'सपण'त्ति (स, २९५) संज्ञानं संज्ञा, आभोग इत्यर्थः, अष्टौ संज्ञाः कण्ठ्याः , मतिज्ञानावरणक्षयोपशमाच्छब्दाद्यर्थगोचरा सामान्यावबोधक्रियैव संज्ञायते वस्त्वनयेत्योधसंज्ञा, एवं शब्दार्थगोचरा विशेषावबोधक्रियैव संज्ञायतेऽनयेति लोकसंज्ञा, ततश्ची-1 | घसंज्ञा दर्शनोपयोगः लोकसंज्ञा ज्ञानोपयोग इति, 'परज्झं ति पारवश्यं 'पंडियत्तं असासयंति अयमों-जीवः शाश्वतः| | पण्डितत्वमशाश्वतं, चारित्रभ्रंशादिति ॥ सप्तमशतेऽष्टम उद्देशकः॥
'असंवुडे 'त्ति (सू. २९८) असंवृतः-प्रमत्तः 'इहगए'त्ति इह प्रच्छको गौतमादिस्तदपेक्षया इहशब्दवाच्यो मनुष्यलोकः, | ततश्चेहगतान्-नरलोकगतान 'तत्थगए त्ति वैक्रियं कृत्वा यत्र यास्यति तत्र व्यवस्थितानित्यर्थः, 'अन्नस्थ'त्ति उक्तस्थानद्वया
दन्यत्र व्यवस्थितानित्यर्थः, 'नवरं ति अयं विशेष:-'इहयंति इह शते अनगारो यतिरिहगतान् पुद्गलानिति वाच्यं, तत्र तु | देव इति तत्रगतानित्युक्तं चेति । 'णायमेयंति (सू. ३००) ज्ञातं सामान्यतः एतद् वक्ष्यमाणं वस्त्वहता भगवता वीरेण, सर्वज्ञमत्वात् , तथा 'सुर्य'ति स्मृतमिव स्मृतं, स्पष्टप्रतिभाससद्भावात , विज्ञातं विशेषतः, किं तदित्याह-'महासिलाकण्टको' जीवितभेदकत्वान्महाशिलाकण्टका, यत्र तृणशकादिनामिहतस्य हस्त्यादेर्महाशिलाकण्ट केनेव पीडितस्य वेदना स्थात् स संग्रामो महा-
I Poin शिलाकण्टकसङ्ग्राम उच्यते, अयं सङ्ग्राम एवं जातः, यथा-चम्पायां कोणिको नृपोऽभूत् , तथानुजौ हल्लविहल्लाख्यौ भ्रातरौ
दीप अनुक्रम [३२७३८०]
अत्र शतक-6 उद्देशक: ८ समाप्त:, अथ शतक-७ उद्देशक: ९ आरभ्यते
~228