________________
आगम
(४२)
प्रत
सूत्रांक
[१५...]
गाथा
||२७८
३३४||
दीप
अनुक्रम
[२९४
३५० ]
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र- ३ (निर्युक्तिः + | भाष्य | + चूर्णि:)
अध्ययनं [७], उद्देशक [-], मूलं [१५...] / गाथा: [ २७८- ३३४ / २९४- ३५० ], निर्युक्तिः [ २७१-२९३ / २६९-२९२], भाष्यं [६२...] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता: आगमसूत्र - [४२], मूलसूत्र - [०३] “दशवैकालिक" निर्युक्तिः एवं जिनदासगणि-रचिता चूर्णि :
श्रीदश
वैकालिक
चूर्णां
||२५७॥
दौसा मंति, सं० पक्कत्तिकाऊण भणेज्जा समयो, साहुगा भणियाओत्तिकाऊण थालीपागं करेज्जा, एवमादि दोसा भवंति इमेण पगारेण ओसहिओ आलवेज्जा, तंजहा- 'विरूढा बहुसंभूया० ' ॥ ११२ ॥ सिलोगो, 'विरूढा' जाम जाता, बहुसंभूया णाम निष्पचा, थिरा णाम निम्भयीभूया, उवगया यत्ति उस्सिया भण्णंति, गन्मिया णाम जार्सि ण ताव सीसयं निष्फिडइनि, निष्का डिएस पसूताओ भण्णंति, संसारातो नाम सह सारेण संसारातो, सतंदुलाओति वृतं भवइ, एवमादीहिं नामेहिं वचव्या४ ओति । किंच 'तहेव संम्बर्डि नच्या' सिलोगो, टहासदो पुत्रभणिओ, एवसहो पायपूरणे, छण्हं जीवनिकायाणं आउयाणि संखंडिज्जति जीए सा संखडी भण्णइ, तं संखडि किर णाऊण साहुणा किं करणिज्जं १, ण एवं बसव्वं- जहा किञ्चमेयं जंपि तीण देवयाण य अड्डाए दिज्जह, कर णिज्जमेयं जं पियकारिये देवकारियं वा किज्जइ, एवमादि पणियट्ठे तेण उ भण्ण, सं०पणिय वज्झ गीणिज्जमाणं दट्टणं णो एवं वएज्जा, जहा एसो वज्झोति, किं कारणं १, तस्स एवं मणिमस्स अप्पचियं होज्जा, निस्सासी भवेज्जा वा जाब एतेसिं चोरग्गाहाणं एवं चिन्तायां भवेज्जा जहा एस साधुणा बन्झो भणिओ, अवस्सं पत्तावराहोलिकाऊण मारिज्जा । 'सुतित्थित्ति अ आवगा' आवगाओ नदीओ भण्णंति, तत्थ गिरिनई वा सुकगड्डा वा जह पारिपहिया पुच्छेज्जा जहा कि सुतित्था एसा नदी त्रिसमतित्था वचि है, तत्थ न बत्तब्वयं जहा एता ण सुतित्था विसम तिरथा कहा ?, तत्थ अधिगरणमादयो बहवे दोसा भवंति, कज्जे पुण संपते संखडियमाईण इमेण कारणेण भणेज्जा, तं० ॥२५७॥ 'संखद्धिं संखडि बूआ०' ॥ ३१४ ॥ सिलोगो, ना संखडी सा कारणे संखडी चैव वत्तब्बा, जहा सा बहुआबाया संखडी, मा तत्थ साधवो गच्छंतु एवमादि, तहा चोरोवि बज्झो- जीनिज्जमाणो पणियको मणियन्बो, जहा सो वा तेणो अष्णो वा कोइ
[262]
भाषा
धिकारः