________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[सू.]
+ गाथा:
||3,3||
दीप
अनुक्रम
[११-३६]
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः+चूर्णि:) अध्ययनं [४] मूलं [सूत्र /११-३६] / [ गाथा - १,२], निर्युक्तिः [ १२४३-१४१५/१२३१-१४१८],
भाष्यं [२०५-२२७]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिताः आगमसूत्र [४०], मूलसूत्र - [०१] "आवश्यक" निर्युक्तिः एवं जिनभद्रगणिरचिता चूर्णि:- 2
प्रतिक्रमणा ध्ययने
॥ ७७ ॥
बन्धनं दोसबन्धर्ण, एतेहिं दोहिं बंधणहेतुहिं अतिचारः कर्मबन्धश्व भवति तम्हा एतेहिं दोहिं जो पाडसिद्धकरणादिणा अतियारों कतो तस्स मिच्छा मिटुकडं । एस च दुविधो अतियारो पज्जायनयवसेण जोगवसेण करणवसेण य तिविधो भवति- पडिकमामि तर्हि दंडेहि मणोदंडेण वहदंडणं कायदंडेणं । जो मे पाडसिद्धकरणादि अतियारो कतो तस्स मिच्छामि दुक्कडं । एसा सव्वा विराधणा संगादिगा संठिता, अण्णे पुण एवं भणति जथा पढिकमामि एगविधे असंजमे पडिसिद्ध करणादिणा जो मे अतियारो कतो तस्स मिच्छामिदुकडं । तंमि चैव अस्संजमे पडिकमामि दोहिं बंधणेहिं- रागबंधणेणं दोसबंधणेणं २, तंमि देव अस्संजमे रामदोसेहिं पडिसिद्धकरणादिणा जो मे अतियारो कतो तस्स मिच्छामिदुकडे, एवं तंमि चैव असंजमे तिहिं दंडेहि | मणसादीहिं पडिसिद्ध करणादिणा जो मे अतियारो कतो तस्स मिच्छाभिदुकडं । एवं सव्वत्थ विभासा | दंडयत्यात्मानं तेनेति दंड, जथा लोके दंडिज्जति दव्यं च हरिति बज्झति य एवमिहावि चरितं च हारवेति दोराई च लभेति, मन एव दुष्प्रयुक्तो दंडो भवति, तत्थ मणदंडे उदाहरण- कोकणगतो, सो उडजाणू अहोसिरो चिंततो अच्छति, साधुणो अहो तो सुभज्याणोवगतोत्ति वंदति, चिरेण संलावे देतुमारद्धो, साहूहिं पुच्छिते भणति खरो बातो वायति, जदि ते हि मम पुत्ता संपतं वल्लराणि पलीवेज्जा ता तेसि वरिसारते सरसाए भूमीए सुबह सालिसंपदा भवेज्जत्ति एवं चिंतियं मे, आयरिएण वारितो ठितो ।। एवमादी जं असुभं मणे चिंतेति सो मणदंडो । वइदंडो सावज्जा भासा, तत्थोदाहरणं – साधू सण्णाभूमीओ आगतो, अविधीए आलोएति, जथा सूयरवंदं दिति, पुरिसेहि सुतं गंतुं मारितं । अहबा कोडिओ सादि भणति-जदि दिवसो हाँतो सच्चे समणगा हल वाहावेतो कायदंडो कायेण असुभपरिणतो पमत्तो वा जं करेति सो कायदंडो, दितो- चंडरुद्दो आयरिओ उज्जेणिए बाहि
(83)
दंड
प्रतिक्रमणं
॥ ७७ ॥