________________
आगम
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः+चूर्णि:)
(४०) अध्ययनं [४] मूलं [सूत्र /११-३६] / [ गाथा - १,२], निर्युक्तिः [ १२४३-१४१५/१२३१-१४१८], भाष्यं [२०५-२२७] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता: आगमसूत्र [४०], मूलसूत्र [०१] "आवश्यक" निर्युक्तिः एवं जिनभद्रगणिरचिता चूर्णि:- 2
ཊྛོསྦྲུལླལླཱ ཡྻ
[सू.]
+ गाथा:
||3,3||
दीप
अनुक्रम [११-३६]
प्रतिक्रमणा यमने
॥ ६९ ॥
सूत्र
लोगुत्तमा । सिद्धा खचलोगस्स निरवसेसाणं च कंमपगडीणं जो खाइयभाव लोगो तस्स उत्तमा, खीणं सव्वं कंमन्ति भणितं होति । कायिका दि साधू णाणदंसणचरिताणि पच्च भावलोगुत्तमा । धम्मो दुविधो-तो मोम, एते दोष्णिवि खाइयं खाजोवसनिषं २ प्रतिक्रमणं. च भावलोगं पडुच्च उत्तमा । जतो य उत्तमा तत एव सरणं पवज्जितव्वति - चत्तारि सरणं पवज्जामि, अरहंते सरणं पवज्जामि० ॥ सूत्रं । संसारभयभीतो मोकखसुहत्थं अरहंतादीण भत्तिमंतो होमिति भणितं होति, एवं तिहि सुतेहिं मंगल दंसणसुद्धिं चकातुं पडिक्कमणसुतं भणति-
इच्छामि पडिक्कमितुं जो मे देवसिओ अतियारो कतो काइओ वाइओ माणसिओ उस्तुतो जाव समणाणं जोगाणं जाय तस्स मिच्छामिदुक्कडंति ।
दाणि पाणि पदस्थो य भणितब्बो, इच्छा खमासमणत्थो य पुव्वभणितो, दिवसतो जातो देवसिओ, अतियारो 'अतिरक्ि क्रमणादिषु' अतिचरणमतिचारः, स्खलितमित्यर्थः, सो पुण अतियारो उपाधिभेदेन अणेगधा भवति, अत आह- 'काइओ वाइओ' इच्चादि, तत्थ कायातो जातो काइओ, एवं बाइओ माणसिओषि, ऊर्ध्व सूत्रादुत्सूत्र:- सुत्तलंघणेण, मग्गो नाम खओवसमभावो तातो तिव्बउदश्यभावसंकमणं एवोम्मग्गो, न कप्पो अकप्पो, न करणीओ अकरणीयः, दुज्झातोत्ति अंतोमुहु जो छउमत्थाणं अणोच्छिष्णो अगष्णभावेण एगग्गजोगाभिनिवेसो सो झाणं भवति, तत्थ जं दुज्झातं, जो पुण जोगपरिणामो अण्णोष्णेहिं अझवसाणेहिं अंतरितो सो चितं, तत्थ जं दुव्विचिन्तितं, अणायारो नाम अणाइण्णो, अनिच्छितच्वो जो इच्छितोषि न भवति, किमंग पुण कातव्यो ?, असमणपायोग्य तवस्तीर्ण अणुचितो, को सो एवंविहो ?, जो सो पुन्नपत्युतो देवसितो
(75)
।। ६९ ।।