________________
आगम
(०१)
प्रत
वृत्यंक
[९६
१०४५
दीप
अनुक्रम
[९८१०८]
भीजाचा गंगसूत्र
चूर्णिः
२ अध्य०
६ उद्देशः
॥ ९५ ॥
“आचार” - अंगसूत्र-१ (निर्युक्ति:+चूर्णि:)
श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [२] उद्देशक [६], निर्युक्तिः [१९७...], [वृत्ति अनुसार सूत्रांक ९६-१०४]
चोतितो तुज्यं समिही वडति ?, ताहे ग्लायति कहेतुं जहां, ण वकृति, एवं कोडलादिसुवि, आउकार्य या गेण्डंतो केणयि चोदितो, तस्थ ग्लायति, एवं सेसकाएसुवि, एवं सव्वमूलगुणेर्हि, उत्तरगुणेहिं वा उदउल्लाति गिण्हमाणो केणयि गीतत्थेण चोइओ ग्लायति, को वा एसिलए दोसो ?, जति वा एतिलयं ण सकेति खवेडं तो बहुयं कयं कहं खवेहिति जं अमभवे बद्धं १, तत्थ कोयि सा विक्खो कोपि णिधसो, जहा दणय अणगारं विघसो भगति किं चरगादयो समणा न भवंति आउकायादि गिव्हंता १, साविक्खो पुण 'ओसण्णोवि विहारे० ' गाहा, तब्धिवरीओ तु सव्वेसु आणाए बट्टमाणो अतुच्छ नागादीहिं, ण ग्लायति वत्तब्बर पुट्ठो अपुट्ठो वा सुद्धं मग्गं परुवेमाणो, सो एवं परुवेंतो 'अचेति लोपसंजोयं' अथेतिति अतिकामयति, लोयसंजोगं बज्मो हिरण्णसुवण मातापिताति भावे रागदोसाति तं अतिकमति, 'एस पाए' एस इति जो भणितो अप्पाणं परं च मोक्खं गाति पाया, जं भणितं उभपत्रातो, एवं सहस्म कधी णायद्वितो किं कहेति ?, भण्णति- 'जं दुक्खं पवेदितं' जं इति अणुदि दुक्खं कम्मं तं जह बज्झति जो य बंधति जत्थ य तस्स विवागो भवति जह य विवागो भवति जह य न भवति विद्यागो, पवेतितं तित्थगरगणइरेहिं 'इहे'ति इह मणुस्से पत्रयणे वा मणुया माणवा 'तस्स दुक्खस्स' तस्स इति तस्स पाणाइवराया दिउवचितस्म कम्मबंधस्स 'कुसला' जाणगा जुगे जुगे धम्मकालाद्धिसंपण्णा ससमयपरसमयचिऊ उज्जुतविहारा जहाबादी सहाकारोजिननिदा जितईदिया जितपरिस्सहा देसकालकमशाणमा गणहरादि जाव संपत्तं सुतेण वा धम्मक्रदाहि वा सुताणुसडिमादीहि कार्हति दव्यकुसला भावकुसला पुन्त्रभणिता, परिण्णा दुविधा 'उदाहरंति' उवदिसंति, तंजहा बंधो बंधहेतु सुक्को मोक्खो मोक्खहेतुथ 'इति कम्मं परिवणाय' इति उपपद रिसणे, एवं परिण्णाय जहेतं भणितं तं दुक्खं पवेदितं इह माणवाणं तस्स
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र -[०१], अंग सूत्र [०१] "आचार" जिनदासगणि विहिता चूर्णि:
[99]
देशनायां ग्लानिः
।। ९५ ।।