________________
એક અદ્ભુત મુલાકાત
મહામાનવને રોાધી કાઢવાની મારી સુષુપ્ત આશાએ ફરી એક વાર જાગી ને સળવળી ઊઠતી.
ખીજે દિવસે હજારથી વધારે માઈલની મુસાફરી કર્યા પછી અમે ઘેાડીક લાલ પર્વતમાળાવાળા દક્ષિણના આનંદદાયક પ્રદેશમાં પ્રવેશવાના પ્રારભ કર્યો, ત્યારે મને અનેરા સુખને અનુભવ થયા. અને એ ગરમ સપાટ પ્રદેશથી આગળ વધ્યા ત્યારે અનુભવાયેલી મદ્રાસ શહેરની ભેજવાળી, સમુદ્રનો લહરીવાળી ગરમી ખરેખર આવકારદાયક લાગી, કારણકે એના અર્થ એવા થયા કે મારી મેાટા ભાગની મુસાફરી પૂરી થઈ.
૪૩૩
સાઉથ મરાઠા કપનીના એ છેલ્લા સ્ટેશનમાંથી બહાર નીકળીને સાઉથ ઇન્ડિયન રેલવેમાં ખેસવા માટે મારે એ છૂટાછવાયા શહેરમાંથી આગળ વધવું પડયું. મને તપાસ કરવાથી ખબર પડી કે ગાડીને ઊપડવાને ઘેાડા કલાકની વાર છે, એટલે એટલા સમયના ઉપયાગ કરીને મેં કેટલીક જરૂરી ખરીદી કરી તથા દક્ષિણ ભારતીય ધાર્મિક વડા પરમપૂજ્ય શ્રી શ'કરાચાય સાથે મારી ઓળખાણ કરાવનાર ભારતીય લેખક સાથે ઉતાવળે વાતચીત કરી લીધી.
"
એમણે મને અત્યંત પ્રેમપૂર્વક આવકાર આપ્યા, અને મેં જ્યારે એમને જણાવ્યું કે હું મહર્ષિ પાસે જઈ રહ્યો છું ત્યારે એમણે ઉદ્ગાર કાવ્યા :
તમારી વાત સાંભળીને મને નવાઈ નથી લાગતી. મે' એવું ધાર્યું જ હતું.'
હું ચકિત થયા, છતાં તેમને પૂછવા માંડત્રો : તમે એવું કેમ ખાલે છે ? ’
,
એમણે સ્મિત કર્યુ.
.
મારા મિત્ર, ચિંગલપટ શહેરમાંથી આપણે શકરાચાય પાસેથી કેવી રીતે છૂટા પડેલા તે તમને યાદ નથી આવતું? આપણે છૂટા પડવા તેના થાડાક વખત પહેલાં એમણે મારા કાનમાં આગળના ઓરડામાં કશુંક કહેલું તે તમે નાતુ' જોયુ ? ’
