________________
હે શેઠ! અમારી કુંવરી એકની એક ભણી ગણી તૈયાર થઈ છે. રાજસભામાં પરીક્ષા પણ લેવાઇ. તેમાં ઉત્તીર્ણતા પામી છે. વળી યૌવનના આંગણે આવીને ઊભી છે. માત-પિતાને તેના વરની ચિંતા સહજ રીતે હોય. અમારી સૌની નજર તમારા દીકરા અમરકુમાર ઉપર ઠરી છે. મારી કુંવરીને યોગ્ય તમારો કુમાર દેખાય છે. તો તે બંનેનું પાણિગ્રહણ કરાવીએ તો? મને આ જોડલાની યોગ્યતા લાગે છે.
વળતું શ્રેષ્ઠી કહેવા લાગ્યા - હે મહારાજ! આપનું વચન મને પ્રમાણ છે. મને મનગમતુ પ્રભુ આપે કહ્યું. દર્દીને ગમતું જો વૈદ્ય કરે તો દર્દી કેટલો રાજી થાય? તેવી રીતે હે રાજન! આપે કહ્યું તે બરાબર છે. મને જે આદેશ આપ્યો છે તે નિશ્ચયથી મેં ઝીલી લીધો છે. આપની આ વાત સાંભળીને મને ઘણો જ આનંદ છે. આમ રાજા અને શ્રેષ્ઠી બંને જણાએ વિચાર કરી પંડિત જ્યોતિષી ને બોલાવી લ
ઢાળ-આઠમી (હવે શ્રીપાલકુમાર વિધિપૂર્વક મજ્જન કરેજી - એ દેશી) હવે ભૂપાલને શેઠ, કંકોતરી સઘળે ઠવેજી; આવે સ્વજન વરગ, જાણી મોટો મહોત્સવેજી. ૧ આવે નૃપાંગજ અન્ય, લેઇ પરિઘલ સઘલોજી, ઇણિપરે જાણે તેહ, જીવ્યાથી જો યો ભલોજી. ૨ તિણે કારણે મૃતશાલ, વાદ કરે સહ ગિરિવરેજી; વિવાહ તણી સામગ્રી, નિજ નિજ સૌથે તે કરે છે. ૩ કુમકુમ કેરા હસ્થ, દેવે મંગલ કારણે જી; નીલ રણમય પાન, બાંધ્યા તોરણ બારણે જી. ૪ પાપડ બહુલ વણાય, વડી વડારણ દે વડીજી; કેળવતાં પકવાન, ધવલ મંગલ દીએ ગોરડી જી. ૫ દરજી બેઠા બાર, સોની પણ ઘાટ જ ઘડે જી; બેઠા બિહું ઘર બાર, જડિયા મણિ માણેક જડેજી. ૬ મોટા મંચક શ્રેણિ, બાંધ્યા મોટા માંડવાજી; પંચ વરણ મનોહાર, ચંદ્રઆ સોહે નવાજી. ૭ યાચક જન બહુ દાન, કારાગાર છોડાવતાજી; દુઃખિયાના દુઃખ છે હ, જીવ અમાર પળાવતાજી. ૮ નિપાઈ મનોહર, જાણે અવર ચંપાપુરીજી;
સ્વર્ગ-થકી સુરનારી ઉત્સવ જોવા ઉતરી જી. ૯ (મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ)