________________
ના નથી નહિ આપીએ, જ. કરે મુખથી નાકાર. ગુ. નરક તણે ર તે ઠવો, જ. નિર્મુખને નિરધાર. ગુ. ૧૯ કોઇ દિન સવિ સહિયર મલી જ. વનમાં કેલ કરંત; ગુ. સુરપરે સુખ સંસારનાં, જ. વિલસે ૨મણી કંત. ગુ. ૨૦ સુખિયાને સુખ-સંગમાં, જ. જાતો ન લહે કાલ; ગુ. દુઃખિયાને પણ જાય છે, જ. પણ દાવાનલ ઝાલ. ગુ. ૨૧: સુખને ચાહે બહુ જના, જ. પણ સુખ પુણ્ય પ્રમાણ, ગુ. લૈાકિક સાખ્ય અનેકધા, જ. લોકોત્તર નિરવાણ. ગુ. ૨૨ સાતે સુખ આવી મલ્યાં, જ. લોક કહે રંગ રેલ; ગુ. પહિલું સુખ તનુએ નરા, જ. બીજું દંપતી મેલ.; ગુ. ૨૩ ત્રીજું સુખ તે જાણીએ, જ. રહે સુખમાં એકઠાય; ગુ. સુખ ચોથું શિર રિણ નહિ, જ. પંચમુ સઘલે મનાય. ગુ. ૨૪ છઠ્ઠું સુખ વિજ્ઞાનતા જ. રુપ કલા ગુણસાર; ગુ. સુત સજજન સુખ સાતમું જ. વિનયી સહુ પરિવાર. ગુ. ૨૫ એ સાતે સુખ સામટાં જ. અમરકુમારને સેવે; ગુ. કેલ કરે રસ રંગશું, જ. પર્વે પોસર લેવે. ગુ. ૨૬ સ્ત્રીના સાત સુખો. (ચોપાઇની -દેશી.)
પહિલું સુખ જે પિહર ગામ, બીજું સુખ તે ગુણવંત સ્વામ; ત્રીજું પિયુ પરદેશ ન જાય, ચોથું સુખ લક્ષ્મી ઘરમાંય. ૧ પાંચમું સુખ જે દીલે નરી, છઠ્ઠું સુખ થોડી દીકરી; સહિયર સાથે વિનોદહ વાત, સુરસુંદરીના એ સુખ સાત. ૨ પુરુષના સાત દુઃખો.
પહેલું દુ:ખ પાડોશી ચાડ, બીજું દુ:ખ ઘર વિષનું ઝાડ; ત્ર દુઃખ ન જરે આહાર, ચોથું દુઃખ શિર વહવો ભાર. ૩ પાંચમું દુઃખ પાલા ચાલવું, છઠું દુઃખ જે નિત માંગવું, કવિ કહે સાતે નર દુઃખ, નર નિર્ધનને ઝાઝી ભૂખ. ૪ મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ
૨૮૫)