Mahasati Shree Sursundarino Ras

SR No.: 006196
Original Sutra Author: Veervijay
Publisher: VAdachauta Samvegi Jain Mota Upashray
Publication Year: 1998
Total Pages: 362
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 11 MB

Page 287

આવાર્થ :
-
(દોહરા) માંડવિયાને ઇમ કહે, સેવક સંઘલા તામ, પડહ છબ્યો શે કારણે, શીખ દીયો અમ સ્વામ. ૧ કરશે તસ્કર રાસભા, તિણે કારણે સુણો સ્વામ, ભય પામી નાઠા સર્વે, રહ્યો એકાકી તામ. 8. નિશિ એક થાનક બેસીને, સાધે વિદ્યા સાર અદિઠિ-કરણ-શત-હસ્તિ-બલ, પ૨-વિદ્યા-અપહાર. ૩ પરદેશીએ બીડું ઝડપ્યું.
રાજસભામાં રાજાએ બીડું ફેરવ્યું. સાથે પડહ વજડાવ્યો. જે કોઇ વીરપુરુષ આ ચોરને પકડી લાવ તેને અડધું રાજ અને મારી પુત્રી આપીશ. પણ કોની હિંમત ચાલે? માયાવી ચોર સામે જંગ ખેલવા રમત વાત નહોતી. સભામાંથી કોઇપણ સાહસિક ન નીકળ્યો. સ્મશાનવત્ શાંતિ પથરાઇ ગઇ. સભામાં રાજા ચારેકોર નજર ફેરવે છે. ત્યાંતો રાજાની નજર ફરતી ફરતી વિમલજશ ઉપર પડી. પરદેશી કુમારે હામ ભીડી. બીડું ઉપાડી લીધું. ઊભો થઇને ગંભીર સ્વરે બોલ્યો- હે મહારાજ! હું પરદેશી છું. આપની રાજકીય બાબતમાં પડવા નહોતો માંગતો. પરંતુ આપન નિરાશ જોઇને મારે કહેવું પડે છે- હજી વીરતા મરી પરવારી નથી. હું બીડું પકડું છું, ને સાથે પ્રતિજ્ઞા કરું છું કે કોઇપણ ઉપાયે રાજકુમારીને મુકત કરાવીશ. ચોરને પકડીશ. રાજન! આપની નિરાશા જોઇને હું ઉભો થયો છું. રાજા સાંભળી ખુશ થયા. પરદેશીની પીઠ ઉપર હાથ ફેરવીને કહ્યું-હે નરોત્તમ! તું ચોકકસ ચોરને પકડીને લાવીશ. મા૨ી કીર્તિ બચી જશે. રાજા-પ્રધાન તેમજ રાજસભામાં બેઠેલા સભ્યો એ વિમલયશને આશીવાદ આપ્યા. સભા વિસર્જન થઇ. વિમલયશ પરદેશી બીડું ગ્રહણ કરીને પોતાના આવાસે આવ્યો.
સઘળા સેવકો વિમલયશને ઘેરી વળ્યા અને કહેવા લાગ્યા, હે સ્વામી? આ શું કર્યુ? ચોર આપણને અહિંયા સૈાને ગધેડો બનાવી દેશે. તે કારણે અમને સાને ચોરનો મોટો ભય લાગે છે. અમે આજે અહીં નહિ રહેવાના. સ્વામી! અમે ચાલ્યા જઇશું. વિમલયશે પોતાના મહેલમાં સૌને છૂપાઇ જવા કહ્યું. સેવકોએ તે પણ ના પાડી. સાંજ થતાં સુધીમાં સા મહેલ છોડીને ચાલ્યા ગયા. મહેલ સાવ સૂનો થઇ ગયો. મહેલમાં માત્ર વિમલયશ હતો. વિમલયશે નકકી કરી લીધું કે ચોર હઠીલો છે. તે મારી પાસે ચોકકસ આવશે. અને મને લૂંટશે. રત્નજટીએ આપેલી વિદ્યા અત્યારે ને સહાય કરશે. તો મારે વિદ્યાનો પ્રયોગ કરવો પડશે. આજે બધી. વિદ્યા કામમાં લાગશે. એમ વિચારી રાત્રિમાં મહેલના એક ખૂણામાં બેસીને વિદ્યાને સાધે છે. અદૃશ્ય કરણી વિદ્યાનો પ્રયોગ કરતાં પોતે અદશ્ય બની ગયો. ત્યાં મહેલમાં એકબાજુએ પદ્માસન પર બેઠો છે. ને બાકીની વિદ્યાને સાધી રહયો છે.
(૨૫૪)
ઢાળ - નવમી
(અરિહંત તે જિન વિચરતાજી.-એ દેશી.)
પદ્માસન ધરી બેસીયાજી, વિમલજસા ગુણવંત; ૨૫ણી કૃત બહુ દીપિકાજી, સુણી તસ્કર નૃતંત. શુભોદય પુણ્યે સવિ સુખ સાત, દુસ્ટ ટળે ઉતપાત-શુ. (મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ)