________________
૧૯૮)
મન ઉલ્લસતો માહરો રે હાં, દેખી જસ મુખ શ્વેત, મેરે મનવસી તે સજ્જનથી વિછડયાં રે હાં, 'ઝૂરણ લાગ્યા નેત્ર. મેરે મનવસી. ૪ નમણાં ખમણાં બહુ ગુણારે હાં, જિમ 'કલ્યાણ કસંત મેરે, મનવસી એહવા સજ્જન માહરા રે હાં, હૃદય કમલમાં વસંત. મેરે મનવસી. ૫ વિસાર્યા નવિ વિસરે રે હાં, ચિતારયા દહંત, મેરે મનવસી સજ્જન હિયડે વસી રહ્યાં રે હાં, સુપને આવી મહંત. મેરે મનવસી. ૬ બહેની ચાલ્યા વિદશડે રે હાં, ઉભો મેલી નિરાસ, મેરે મનવસી હઇડામાં હી આજથી રે હાં, માસે નહિ નિસાસ. મેરે મનવસી. ૭ થોડા બોલા ઘણું સહા રે હાં, નાણે મનમાં રીસ, મેરે મનવસી એહવા સજ્જન તો મલે રે હાં, જો તુસે જગદીસ. મેરે મનવસી. ૮ બહેની મુખ દેખી કરે રે હાં, પૂરવતી મન હામ, મેરે મનવસી તુમ સહ ચૈત્ય જુહારતા રે હાં, મૂકી ભવનાં કામ, મેરે મનવસી ૯ ભોજન વેલાં સાંભળે રે હાં, કરતા મનની વાત, મેરે મનવાસી, કહિયે સયણ ન વિસરે રે હાં, ધ્યાન ધરું દિનરાત. મેરે મનવસી. ૧૦ મીઠાં વચન સુણાવતી રેહાં, કરતી શીતલ ગાત, મેરે મનવસી દૈવે વિછોહો પાડિયો રે હાં, કિમ જાશે દિ રાત, મેરે મનવસી. ૧૧ શ્રાંત જગતના જીવને રે હાં, વિશ્રામના ત્રિણ ઠાય, મેરે મનવસી સુઅંગજ નિજ અંગના રે હાં, ઉત્તમ સંગ સહાય, મેરે મનવસી. ૧૨ મુખ દેઠાં મીઠાં ગમે રે હાં, અમી ભર્યા દો નયણ, મેરે મનવસી સજ્જનીયાં સાલે નહિ રે હાં, સાલે સજ્જન-વયણ. મેરે મનવસી. ૧૩ બેહની હૃદય-કમલ વસી રે હાં, નયણે નવ દીસંત, મેરે મનવસી જનમારો કિમ જાયસે રે હાં, મુઝ મન સબલી ચિંત. મેરે મનવસી ૧૪ બહેની તોરે શુભ ગુણે રે હાં, મુઝ મન વીંધ્યો જોર, મેરે મનવસી ચિત્ત વિકસે तुझ દરિશને રે હાં, જીમ ઘન- વૂઠે મોર. મેરે મનવસી. ૧૫ બહેન ચાલ્યાં પરદેશડે રે હાં, કયું કરી મલીયે જાય, મેરે મનવસી દૈવે ન દીધી પાંખડી રે હાં, ન મલે કોય ઉપાય. મેરે મનવસી. ૧૬
મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ)