________________
સમરી લઘુ પણ વાતડી રે, કાતડી દીધી કંઠ રે; બોલ્યા બોલ હષ્યાંમસે રે, તે તેં બાંધી ગંઠ રે, બો. ૧૪ એવડો રોષ હૃદયે હતો જો, તો શું પરણી દેખ રે; પરણી કાં કરી પ્રીતડી રે, મૂકી મારગ દ્વેષ રે, બોલે. ૧૫ સમિધ મૃતકસમ છે યદા રે, નિજથી ઉપનો જાણ રે; નાવ બહુલ ભારે ભર્યો રે, છેહ ન દે જલખાણ રે, બોલે. ૧૬ તેહથી પણ તું નિરગુણી રે, વિશ્વાસઘાતી ચંડાલ રે;
મેં સવિ પંડુર પથ ગણ્યું રે, ન લહી કપટની જાલ રે, બોલે. ૧૭ પીઅરિયાં અલગાં રહ્યાં રે, મૂકી ગયો ભરતાર રે; હૈ! હૈ! દૈવ તું શું? કરે રે, નિર્દયી તુજ ધિક્કાર રે, બો. ૧૮ ઓછા પુરુષ ન ઓસરે રે, કરતા કુકર્મ અજાણ રે; દોષ ચઢે અબલા શિરે રે, તે તુચ્છ પુણ્ય પ્રમાણ રે, બો. ૧૯ સીતા સતી જગમાં વડી રે, રામે કરાવ્યું અધીજ રે, નીચ વયણ નિસુણી કરી રે વિણ દોષે મન ખીજ રે. બો. ૨૦ રુદન કરતી બાલિકા રે, વાલે વલિ મન આપ રે; દોષ કિશ્યો ભરતારનો રે, આવ્યા ઉદય કૃત-પાપ રે, બો. ૨૧ પૂરવભવે હું પાપિણી રે, કીધાં કર્મ અધોર રે; પારકા અવગુણ ઉચર્યા રે, નિજ અવગુણનો ચોર રે, બો. ૨૨ માયથી વચ્છ વિછોહિયા રે, કીધો પય અંતરાય રે; પંખી બંધન પાડિયા રે, સર કૂપ દ્રઢ સોસાય રે, બો. ૨૩ સાત વ્યસન રસે સેવિયા રે, મિત્ર શું કપટ કરાય રે; થાપણ રાખી ઓળવી રે, સંતાપ્યા મુનિરાય રે. બો. ૨૪ જોરે વ્રત ખંડાવિયા રે દીધાં અજાગતાં આલ રે; શ્રી જિનવચન વિરાવિયાં રે, ઇમ કરી પાતક જાલ રે, બો. ૨૫ તે સવિ આવી સામટી રે, પૂરવ કર્મની લીલ રે; ઇણે દ્વીપે હું એકલી રે, કિમ રહેશે મુજ શીલ રે, બો. ૨૬ શીલ થકી જગ પામીએ રે, સંપદ જસ સુખ સાત રે; દુષ્ટ-સુરાસુર-કિન્નરા રે, ન કરે કોઈ ઉપધાત રે. બો. ૨૭
મહાસતી શ્રી સુરસુંદરીનો રાસ)
૬૯
