________________
सूक्तमुक्तावली
अथ चतुर्थो मोक्षवर्गः प्रारभ्यते
इह संसारे प्राणिनां मोक्षाधिगमे ये हेतवः सन्ति तान् दर्शयतिउपजाति-छन्दसि
ग्राह्यः कियन्तः किल मोक्षवर्ग, कर्मक्षमासंयमभावनाद्याः । विवेकनिर्वेदनिजप्रबोधा, इत्येवमेते प्रवरप्रसङ्गाः
॥१॥
तत्र मोक्षः १ कर्म २, क्षमा ३ संयमः ४, अनित्याद्या द्वादशभावनाः ५, रागद्वेषौ ६, सन्तोष: ७, सदसद्विवेकः ८, निर्वेदवैराग्यं ६, चाऽऽत्मबोधः १०, एते दश सद्विषया मोक्षहेतुभूता अस्मिन्मोक्षवर्गे क्रमेण वर्ण्यन्ते || १||
अथ १ - मोक्ष - विषये
मालिनी छंदसि
इह भव सुख हेते के प्रवर्ते भलेरा, परभय सुख हेते जे प्रवर्ते अनेरा । अवर अरथ छंडी मुक्ति पंथा अराधे, परम पुरुष सोई जेह मोक्षार्थ साधे
nu
इह जगति लौकिकं सुखजातं प्रायशः सर्व एव समीहन्ते, कियन्तः सन्तो जीवाः पारमार्थिकस्याऽपि सुखस्य कामयितारः सन्ति, परन्तु ये प्राणिनो लौकिकलौकिकोत्तरं सुखद्वयमपि त्यक्त्वा मोक्षमेव वाञ्छन्ति, तदर्थमेव यतन्ते, त एव धन्यतमाः कथ्यन्ते, जम्बूस्वामिशालिभद्रादिवत् ||२||
तजिय भरत भूमी जेण षट्खण्ड पामी,
327