________________
આચમન-પગની શુદ્ધિ કરે તે પહેલાં પોતે કરે તો તેવી જ રીતે આહારાદિ કરતાં ગુરુની પહેલાં શિષ્ય મુખશુદ્ધિ કરે તો.
૧૧. આલોચન : બહારથી ગુરુની સાથે ઉપાશ્રયમાં પ્રવેશ કર્યા પછી ગુરુની પહેલાં ઈરિયાવહી કરે તો.
૧૨. અપ્રતિશ્રવણ : કોઈ જાગે છે ? કોણ ઉંઘે છે ? એ પ્રમાણે રાત્રે ગુરુ પૂછે ત્યારે જાગતો હોય તો પણ સાંભળતો ન હોય એમ શિષ્ય જવાબ ન આપે તો.
૧૩. પૂર્વાલાપન : ઉપાશ્રયમાં ગૃહસ્થાદિક પ્રવેશ કરે તેને ગુરુએ બોલાવ્યા પહેલાં પોતે બોલાવે તો આશાતના. પૂર્વ એટલે પહેલાં આલાપન એટલે બોલાવવું તે.
::
૧૪. પૂર્વાલોચન : ગોચરી લાવીને પ્રથમ બીજા સાધુની આગળ આલોચે અને ત્યાર બાદ ગુરુ આગળ આલોચે. પૂર્વ-પહેલાં આલોચન એટલે ઈરિયાવહી આદિ કરવી તે.
૧૫. પૂર્વોપદર્શન : ગોચરી લાવ્યા પછી ગુરુને બતાવતા પહેલાં બીજાં કોઈ સાધુને બતાવે તો. પૂર્વ=પહેલાં – ઉપદર્શન એટલે બતાવવી તે.
૧૭. પૂર્વનિમંત્રણ : ગોચરી વાપરવા માટે ગુરુને નિયંત્રણ કર્યા પહેલાં બીજાને નિમંત્રણ કરે તે.
૧૭. ખદાન : લાવેલી ગોચરીને ગુરુની આજ્ઞા વિના પોતે જ બીજા સાધુઓને જેમ પોતાને યોગ્ય લાગે તેમ મધુર સ્નિગ્ધાદિ ખાદ્ય આહાર વહેંચી આપે તો.
૧૮. ખદ્ધાદન : ખદ્ધ એટલે ખાદ્ય મધુર આહાર. અન=ખાવું. ગુરુને થોડું આપીને ઉત્તમ દ્રવ્યોનો બનેલો આહાર પોતે વાપરે તો.
૧૯. અપ્રતિશ્રવણ : ગુરુ બોલાવે ત્યારે સાંભળ્યું ન હોય એમ કરી જવાબ ન આપવો. અહીં ૧૨મી અને ૧૯મી આશાતના એક સરખી છે પણ ભેદ એટલો છે કે ૧૨મી રાત્રે નિદ્રા સમયની છે અને ૧૯મી દિવસે બોલાવવા સંબંધી છે.
૨૦. ખદ્ધ (ભાષણ) : કઠિન-કર્કશ અને મોટા અવાજે ગુરુની સામે બોલવું તે. ૨૧. તત્રગત (ભાષણ) : ગુરુ બોલાવે ત્યારે તરત ‘મત્થએણ વંદામિ’ બોલી તરત આસન પરથી ઉઠી ગુરુ પાસે જઈ નમ્રતાથી જે સૂચન કરે તે સાંભળવું જોઈએ. તેના બદલે શિષ્ય આસન ઉપર બેઠો બેઠો જવાબ આપે તો.
૨૨. કિં ભાષણ : ગુરુ બોલાવે ત્યારે કેમ ? શું છે ? શું કહો છો ? વગેરે કહી સામો પ્રશ્ન કરે તો.
૯૪ ભાત્રિક ભાવત્રિક