________________
વસમી વેળાનાં વળામણાં
| મીOિLOR
સુખનાં સુગંધી સુખડ જલી રહ્યાં હતાં. પ્રસન્નતાનો પવન મંદમંદ ગતિએ વહી રહ્યો હતો અને આકાશ સાવ જ નિરભ્ર જણાતું હતું. મા વીરમતિ અને એના દીકરાઓ નેઢ તેમજ વિમલ : આ પરિવારની સંસારનૈયા જાણે કોઈ સરોવરની સહેલગાહે ઊપડી હોય, એવી રીતે આગળ વધી રહી હતી. વીરમતિ જે રીતે દીકરાઓના ઘડતર માટે દિનરાત સચિંત અને સક્રિય હતી તેમજ નેઢ અને વિમલના અંતરના આરસ જે રીતે એ ઘડતર પછીના ઘાટ ઘડી રહ્યાં હતાં, એ જોતાં એમ લાગ્યા વિના ન રહેતું કે, આ બે ભાઈઓને
