________________
કાકંદીના વાસી આ બંને આચાર્યદવોએ સૂરિમંત્રનો કરોડવાર જાપ કર્યો, ત્યારથી “નિર્ઝન્દગચ્છ”ને “કોટિકગચ્છ” તરીકેનું બીજું પણ એક નામ મળ્યું. ચોરોની પલ્લીમાં મૌનપણે ચાતુર્માસ ગાળવા દ્વારા રાજપુત્રમાંથી લૂંટારા બનેલા વંકચૂલના હૈયામાં વસી જનારા અને એને ધર્મી બનાવનારા મહાપુરૂષ આ. શ્રી સુસ્થિતસૂરિજી જ હતા. આબુથી વિહાર કરીને એઓશ્રી જ્યારે અષ્ટાપદ તરફ જઈ રહ્યા હતા, ત્યારે આ બનાવ બનેલ. આ પછી પરમ શ્રાવક બનેલ વંકચૂલે આચાર્યદેવના શિષ્યો શ્રી ધર્મઋષિ અને શ્રી ધર્મદત્તને ચાતુર્માસ રાખીને ચંબલને કાંઠે વિસ્તરેલી શરાવિકા નામની પહાડીમાં આવેલી પોતાની સિંહગુફાપલ્લીને જિનમંદિરોથી મંડિત બનાવેલ. આગળ જતાં આ સ્થાન ઢીપુરી-તીર્થ તરીકે પ્રખ્યાત બનવા પામેલ.
આમ ભગવાન શ્રી મહાવીર પરમાત્માના નિર્વાણ સમય પર જ્યારે ત્રણ-ત્રણ શતક વિતવા આવ્યા હતા, ત્યારની એ મગધ ભૂમિમાં અને એ કલિંગ-ભૂમિમાં, જ્ઞાન-ધ્યાન તેમજ તપ-ત્યાગની અજોડ-મૂર્તિ તરીકે આ. શ્રી સુસ્થિતસૂરિજી મહારાજના તથા આ. શ્રી સુપ્રતિબદ્ધસૂરિજી મહારાજના નામ-કામનાં ગૌરવ-ગાન દિગદિગંત ગુંજી ઉઠે, એ રીતે ગવાઈ રહ્યા. ત્યારે એક આચાર્યદવ ગચ્છનાયકની જવાબદારી અદા કરીને સકળ સંઘનું સુકાન સંભાળી રહ્યા હતા, જ્યારે બીજા આચાર્યદેવ વાચનાચાર્યનું ઉત્તરદાયિત્વ અદા કરીને સાધુસંઘનું સુકાન સુવ્યવસ્થિત રીતે સંભાળી રહ્યા હતા.
કલિંગ ચક્રવર્તી શ્રી ખારવેલના સમય સુધી લંબાયેલી પ્રભુની આટલી પ્રભાવક પરંપરાનો પરિચય મેળવી લીધા પછી હવે આપણે કલિંગના રાજ્ય-વંશની પણ થોડી-ઘણી ઝાંખી મેળવી લઈએ, જેથી મહારાજા ખારવેલમાં જે શક્તિ-ભક્તિનું અવતરણ થયું, એનું તાદેશદર્શન મેળવવામાં આપણને સફળતા મળે.
મગધ સમ્રાટ અજાત શત્રુ કોણિક અને ગણસત્તાક-રાજ્ય તંત્રના સુકાની વૈશાલીપતિ મહારાજા ચેટક વચ્ચે ખેલાયેલું એ યુદ્ધ ઇતિહાસના
UX
"
~~~~~~~ મહારાજા ખારવેલા
