________________
આવા દાનને અટકાવવા એક પેંતરો રચ્યો. મંત્રીને શ્રી સ્થૂલભદ્ર અને શ્રીયક નામના બે પુત્રો ઉપરાંત યક્ષા, યક્ષદત્તાના ઇત્યાદિ નામની ૭ પુત્રીઓ પણ હતી. એમની સ્મરણ શક્તિ એવી તો સતેજ હતી કે, એકવાર સાંભળેલું પહેલી પુત્રીને યાદ રહી જતું. બે વાર સાંભળેલું બીજી પુત્રી ગમે ત્યારે બોલી બતાવતી. આમ અનુક્રમે સાતમી પુત્રીને સાત વાર સાંભળ્યા બાદ એ સાંભળેલું સ્વનામની જેમ કંઠસ્થ થઈ જતું.
બીજે દિવસે મંત્રીશ્વર રાજ્યસભામાં હાજર થયા. રોજના ક્રમ મુજબ નવી સ્તુતિ રચવા બદલ જ્યાં સૌ સોનામહોરો વચિ પંડિતને ગણી આપવાનો રાજાદેશ થયો, ત્યાં જ મંત્રી ઉભા થયા, એમણે કહ્યું ઃ મહારાજ ! વચિજીની આ કૃતિ નવી નથી. એઓ પ્રાચીન સાહિત્યમાંથી કાવ્ય ચોરી કરી-કરીને આવે છે. અને રોજ સો સોનામહોરો પડાવી જાય છે. આપને ખાતરી કરવી હોય, તો મારી સાતે પુત્રીઓને અબઘડી હાજર કરો. એઓ જો આ કાવ્યની સ્તુતિ બોલી બતાવે, તો તો મારી વાત પર વિશ્વાસ બેસશે ને?
વરચિના અંગેઅંગમાં આ આક્ષેપથી આગ લાગી ચૂકી હતી. એણે પગ પછાડીને કહ્યું કે, હું સાહિત્ય ચોર નથી ! આ મારી નવી કૃતિ છે. છતાં મંત્રીશ્વરની પુત્રીઓ જો આ સ્તુતિઓને બોલી બતાવે, તો હું એકવાર નહિ, ચૌદવાર ચોર, ચોર, ચોર અબઘડી જ આ આરોપને સાચો પૂરવાર કરી આપવાની મંત્રીશ્વરને મારી હાંકલ છે.
થોડી જ વારમાં મંત્રીશ્વરની સાતે પુત્રીઓ રાજ્યસભામાં આવી પહોંચી. વચિએ આજની નવી સ્તુતિ-કૃતિ બોલી બતાવી. આ પછી સાતે-સાત મંત્રી પુત્રીઓ પણ ક્રમશઃ એ સ્તુતિ કડકડાટ બોલી ગઈ. મંત્રીશ્વર શકરાલે સગર્વ પૂછ્યું : બોલો, પંડિતજી ! તમારો માલ ચોરીનો છે. એનો આથી વધારે પ્રબળ કોઈ પુરાવો હવે જોઈએ છે ખરો ?
વરચિના પગ નીચેની ધરતી જાણે સરકી ગઈ હતી. કાપો તો પણ લોહી ન નીકળે, એવું મોંઢું લઈને એ ઘરભેગો થઈ ગયો. પોતાને ચોર સાબિત કરવા મંત્રીશ્વર કઈ કરામત અને કઇ રમત રમી રહ્યા
~~~~~ મહારાજા ખારવેલ
૨૮ ~~~~~A
