________________
કલિકાલસર્વજ્ઞ શ્રી હેમચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા અને ગુર્જરેશ્વર કુમારપાળે ગિરનારની પગથાર પર પગ મૂક્યો અને પર્વતે ધણધણાટ કર્યો !
પાટણનો એ મહાસંઘ, ઘણી ઘણી યાત્રાઓ કર્યા પછી આજે ગિરનારનાં દર્શન પામ્યો હતો. સંઘમાં ઉદયનપુત્ર વાગ્ભટ્ટ હતો, ષભાષા ચક્રવર્તી મહાકવિ શ્રીપાલનું પણ સ્થાન હતું અને એમનો પુત્ર કવિ સિદ્ધપાલ પણ સાથે જ હતો !
તીર્થધિરાજ શ્રી શત્રુંજયને ભેટીને સંઘ ગિરનાર આવ્યો, પણ યાત્રાના પહેલા પગથિયે જ વિઘ્ન આવી ઊભું ! ગિરનાર જાણે નૃત્ય કરવા માંડ્યો. એથી શ્રી હેમચન્દ્રસૂરિજી મહારાજ અને કુમારપાળ સીધા જ નીચે ઊતરી આવ્યા !
બધાના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. સૂરીશ્વર અને રાજેશ્વર નીચે ઊતર્યા કે તરત જ ગિરનાર પાછો શાંત બની ગયો ! આ ધ્રુજારી પાછળનું રહસ્ય ખોજવા, બધા વિચારમાં ચડ્યા, પણ એના ભેદ-ભરમ જાણી શકવા કોઈ સમર્થ ન નીવડ્યું ! અંતે કેટલાક વૃદ્ધો આગળ આવ્યા. એમને એક લોકવાણી યાદ આવી ને એમણે કહ્યું :
‘સૂરીશ્વર ! એક એવી લોકવાણી પ્રચલિત છે કે, આ પર્વત પર બે પુણ્યશાળીનાં જ્યારે એકસાથે પગલાં થશે ત્યારે એમના પુણ્યના બળે આ પર્વત ધ્રૂજી ઊઠશે ! આપ બંને એકબીજાથી ચઢિયાતા પુણ્યવાળા છો, માટે જ આ પર્વત આપના પગલે ધ્રૂજી ઊઠ્યો હશે !'
બધા આ લોકવાણી સાંભળી રહ્યા, બધાને એમાં સત્યનો અધિકાંશ જણાયો !
તો શું હવે ગિરનારને ભેટ્યા વિના જ પાછા જવું ? સંઘની સાથે કોણ જાય ? સૂરીશ્વર કે ગુર્જરેશ્વર ?
સૂરીશ્વરજી સકલ સંઘની આ મૂંઝવણને કળી ગયા. એમણે કહ્યું :
૮૪ ૪ ગિરનારની ગૌરવગાથા
