________________
બાહડ! હું જે રસ્તે અક્ષત વેરતી જાઉં, એ રસ્તે પગથારનું સર્જનટાંકણું મારજે !”
ધરતી હસી ઊઠી. વાતાવરણમાં આનંદ છવાયો. ગિરનારની વિકટ વાટ વચ્ચે અંબિકાદેવી ચોખા વેરતાં ગયાં ને એ રસ્તે પગથારનાં ટાંકણાં પડતાં ગયાં.
- ને એક પળ એવી આવી, જ્યારે ટાંકણાઓનો ધ્વનિ, નેમનાથની ટૂકમાં ઘૂમી વળ્યો. | ઋણમુક્તિ પછીનો એ આનંદ બાહડના રોમ રોમમાં ફરી વળ્યો. ત્રેસઠ લાખ રૂપિયાના જંગી ખર્ચ પછી પાજ બંધાઈ અને ગિરનારની વિકટ વાટ કંઈક સહેલી થઈ !
ગિરનારની ગૌરવગાથા ૭
