________________
ભોમ ઘણી જ સુંદર છે. ત્યાં અમારાં નેમનાથ ભગવાનનું વિશાળ જૈનમંદિર છે. એમના ત્રણ ત્રણ મહાન કલ્યાણકોથી એ ધરતી ધન્ય બની છે. આ ઉપરાંત બીજાં પણ ધર્માલયો ત્યાં છે !”
મંદિર-મૂર્તિનો કોઈ પ્રત્યક્ષ પ્રભાવ ખરો, સૂરિજી?
પ્રભાવ? પ્રભાવ તો એવો છે કે, હૈયું હેરત અનુભવે ! ત્યાંની પ્રતિમા અચ્છેદ્ય છે. ગમે તેવા શસ્ત્ર-અસ્ત્રો પણ એની કાંકરીય ન ખેરવી શકે, કારણ કે એ મૂર્તિ દેવાધિષ્ઠિત હોવા સાથે વજ નિર્મિત છે !!
એમ? આટલો બધો મહિમા?' બાદશાહે સાશ્ચર્ય પૂછ્યું કે એ મનમાં બબડ્યો : આ બધી તો કલ્પનાની કથાઓ ! લોખંડી-શસ્ત્રો આગળ એ બાવલું ટકી શકે? અસંભવ, સાવ જ વાહિયાત વાત! ચાલ, પરીક્ષા કરો જોઉં!
ને શ્રી જિનપ્રભસૂરિજીની સાથે બાદશાહ સૂરત્રાણ એક દિ' ગિરનાર ભણી પ્રયાણ કરી ગયો.
સૂરિજીના મનમાં શ્રદ્ધા હતી. સમ્રાટના મનમાં શંકા હતી. એક દહાડે દૂર સુદૂર ઊભતાં ગિરનારે દેખા દીધી.
શું ભવ્ય પર્વત! આભને આલિંગતાં શાં એનાં પ્રોતુંગ શિખરો ! યોજનનાં યોજન સુધી ફેલાયેલો શો એનો ઘેરાવો! લીલી-કુંજાર વનસ્પતિથી લચી પડેલી શી એની સમતલ અને વિષમભૂમિઓ!
ગિરનારની ભવ્યતાને મુગ્ધભાવે નિહાળતો બાદશાહ એની ગોદમાં આવી ઊભો. પરીક્ષાની પળ હવે હાથવેંતમાં હતી.
ગિરનારની તસુ તસુ જેટલી પર્વતીય ભૂમિ પર, પ્રકૃતિએ કંડારેલું લાખેણું લાવણ્ય નિહાળતો નિહાળતો સુરત્રાણ ભગવાન નેમનાથના મંદિરમાં આવી ઊભો. ત્યાં પહોંચતાં જ બાદશાહને પોતાના ગર્વખંડનનો ભય લાગ્યો !
૧૧૮ હું ગિરનારની ગૌરવગાથા
