________________
કરે, એમ સહુની દૃષ્ટિ સાંઢણીઓથી ઊડતી ધૂળ-ડમરીઓ જોવા નૂરી રહી હતી !
એક દિવસ વીત્યો ! બીજા દિવસનો મધ્યાહન પણ વીતી ગયો ! ઢળતી સાંજ પણ વિતતી ચાલી, પણ નિરાશા સિવાય કશું જ ન મળ્યું ! આખરે બધાએ આશા છોડી દીધી. બે ઘટિકા જેટલો જ દિવસ હવે બાકી હતો ! સૂર્યાસ્ત સમયે સાંઢણીઓ આવે એનો કોઈ અર્થ જ ન હતો. કારણ મંત્રીશ્વર રાત્રિભોજનના ત્યાગી હતા. એટલામાં તો ડાબલાઓ સંભળાયા ! ધૂળની ઊડતી ડમરીઓ દેખાઈ ! માંડવગઢથી માર માર કરતી સાંઢણીઓ આવી ને ગિરનારની તળેટીએ આવીને એ ઊભી રહી ગઈ !
બે ઘટિકા જેટલો દિવસ હજી હાથમાં હતો. મંત્રીશ્વરે તરત જ છપ્પન ઘડી સોનું કાંટે જોખ્યું ને ભગવાન શ્રી નેમિનાથના ચરણે સમર્પિત કરાવ્યું !
મંત્રીશ્વરની આગળ હવે બધાએ ભોજનથાળ મૂક્યા પણ એમણે તો પાછી ના જ પાડી ! બે ઘડી પૂર્વે આહાર-પાણી પતાવી દેવાનો એમનો નિયમ હતો ને એ મર્યાદા ઓળંગીને સૂર્ય તો આગળ વધી ગયો હતો !
સૂર્યને મંત્રીશ્વરનું પારણું જોવું હતું. પણ એ જોવાનું એનું ભાગ્ય ન હતું. એથી એમ ને એમ એ સૂર્યને ચાલ્યા જવું પડ્યું ! અંધારું આખી દુનિયા પર ફરી વળ્યું. છતાંય સંઘની પ્રત્યેક વ્યક્તિની આંતર આલમમાં, મંત્રીશ્વરની પ્રતિજ્ઞા તેજ લિસોટા દોરી રહી હતી !
૧૧૬ હું ગિરનારની ગૌરવગાથા
