________________
કેમ કે સહસાધિક સ્તવનો તો એ મહાકવિએ શત્રુંજય ગિરિરાજની સ્તવના રૂપે જ બનાવ્યાં હતાં. એવી એક જનશ્રુતિ છે કે, જ્યારે જ્યારે સિદ્ધાચલજીમાં સ્થિરતા કરવાનો લાભ મળતો, ત્યારે ત્યારે પ્રતિદિન નવી નક્કોર ખીલેલા ગુલાબ જેવી એકદમ તરોતાજા સ્તવન-રચના દ્વારા તેઓશ્રી ભગવાન શત્રુંજયની ભાવપૂજામાં લયલીન બની જતા, એમનાં સ્તવનો ઉપરાંત પ્રવચનોમાં ગિરિરાજનો મહિમા એવી રીતે ગુંજતો રહેતો કે, શ્રોતા-ભક્તોનું હૈયું પણ ગિરિરાજના ગુણગુંજનથી ગુંજિત-મુખરિત બની ઊઠ્યા વિના ન રહે!
ચોક્કસ સાલ-સંવતનો ઉલ્લેખ ઉપલબ્ધ નથી થતો, સુરતમાં આવેલ શ્રાવકશેરીમાં શ્રી જ્ઞાનવિમલસૂરિ મહારાજનું ચાતુર્માસ હતું. આરાધનાની મોસમ, શ્રાવકશેરીનો ભાવિક સંઘ અને સિદ્ધાચલજી તરફ સમર્પિત વ્યક્તિત્વ-કૃતિત્વ ધરાવતા શ્રી જ્ઞાનવિમલસૂરિજી મહારાજ જેવા વક્તા : પછી તો પ્રવચનોમાં સિદ્ધાચલજીની ગુણગાથાની ગંગા ખળખળ નાદે વહેતી જ રહે, એમાં શું આશ્ચર્ય ? ચાતુર્માસ દરમિયાન પ્રવચનોમાં ગિરિરાજ ગુંજતો જ રહ્યો અને અવનવી સિદ્ધાચલ-સ્તવનાઓ પણ પ્રતિક્રમણમાં ગુંજન કરતી જ રહી. આના પ્રભાવે ઘણા ઘણાનાં હૈયે સંઘના સથવારે શત્રુંજયની યાત્રા કરવાની મનોરથમાળા ગૂંથાતી જ રહી. એમાં વળી સંઘ સાથે થતી ગિરિરાજની યાત્રાનું ફલવર્ણન શ્રી જ્ઞાનવિમલસૂરિજી મ. દ્વારા જાણીને તો સકળ સંઘનો હર્ષોલ્લાસ ઓર વૃદ્ધિગત બની જવા પામ્યો અને ફાગણ ચોમાસી આસપાસના મંગલ મુહૂર્તે સુરતથી સિદ્ધાચલના એ સંઘનું પ્રયાણ થયું, ત્યારે તેમાં ૭૦૦ જેટલા યાત્રિકો જોડાઈને ધન્ય ધન્ય બની ગયા. એ જમાનામાં આજની જેમ સંઘ-પ્રયાણનો દિવસ તો નક્કી
# # જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
