________________
પાલક્ષ્મીના ભાગ્યમાં જેમ બાહ્ય સંપત્તિ લખાયેલી હતી, એમ આથીય ચડિયાતી આધ્યાત્મિક સંપત્તિ પણ અંકાયેલી હતી. દાદા-દાદીની સાથે પ્રતિદિન ઉપાશ્રયમાં ગુરુવંદન માટે જતી પધલક્ષ્મીના અંગેઅંગમાં જે તરવરાટ જોવા મળતો, એ જોઈને સૌને એવો વિચાર આવી જતો કે, આ પુત્રીના ભાગ્યમાં શું દીક્ષા જ લખાયેલી હશે?
એક વાર ખંભાતના આંગણે ધર્મમૂર્તિ સમા એક આચાર્યદેવની પધરામણી થવા પામી. તેઓ જ્યોતિષ આદિનું વિશિષ્ટ જ્ઞાન ધરાવતા હતા. પદ્મલક્ષ્મી રોજના ક્રમની જેમ આચાર્યદવના વંદનાર્થે જતી-આવતી રહેતી. આચાર્યદેવની નજર પદ્મલક્ષ્મીના લલાટ પર પડતી અને એની ભાગ્યલિપિ વાંચીને તેઓ મનોમન પ્રસન્ન બની ઊઠતા. એક દિવસ એમણે પાલક્ષ્મીનાં દાદા-દાદીને અનુલક્ષીને કહ્યું :
ઘરમાં રહેલી સારામાં સારી ચીજ પ્રભુ ચરણે સમર્પિત કરવી, એ સર્વશ્રેષ્ઠ ભક્તિ-સેવા ગણાય. આવી સેવા-ભક્તિ કરવાનો જે એક અવસર તમને સાંપડ્યો છે,
એ તમારા ચડિયાતા ભાગ્યની નિશાની છે. પરંતુ એ | અવસરનો તમને અણસાર પણ આવ્યો છે ખરો ?'
આચાર્યદેવના મુખેથી આવી નવી નવાઈભરી વાત સાંભળીને પધલક્ષ્મીનાં દાદા-દાદીના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. એમણે સાવ સહજ ભાવે જવાબ વાળતાં કહ્યું : આચાર્યદવ ! લક્ષ્મીની મારા ઘેર છોળો ઊછળે છે. આપ ફરમાવો એ રીતે સંપત્તિનું દાન કરવા હું યથાશક્ય પ્રયાસ કરીશ. કયા ક્ષેત્રમાં લક્ષ્મીનું વાવેતર કરવામાં આવે, તો | લક્ષ્મી વધુ કૃતાર્થ બને, એ ફરમાવશો, તો મારા પર મહોપકાર કર્યો ગણાશે.
# જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
