________________
સાધ્વીજીની ગુરુમૂર્તિનાં દર્શન માતર જેવા તીર્થમાં થતાં દર્શક આશ્ચર્ય અનુભવે એ સહજ ગણાય. અસંભવિત લાગતી આ ઘટના હકીકત હોવાથી એનો ઇતિહાસ જાણીશું, તો વધુ આશ્ચર્યવિભોર બની ગયા વિના નહિ રહેવાય. રોમાંચક અને અભૂતપૂર્વ એ ઇતિહાસનાં પૃષ્ઠો ઉથલાવીએ.
વિ.સં. ૧૨૬૮ની સાલ સ્તંભનપુર-ખંભાતના ખોળે કોઈ કરોડપતિ શ્રેષ્ઠીના આંગણે એક એવી બાળકીનો જન્મ થયો કે, એનાં રૂપ-લાવણ્ય અને લલાટ જોઈને નાના-મોટા સૌ આભા થઈ ગયા. અરે! એની જન્મકુંડલી બનાવવા જ્યોતિષીને આપવામાં આવી, તો જાતકના પ્રચાર જોતાં જ જ્યોતિષીના મોઢામાંથી “અહો અહો'નો ધ્વનિ નીકળી પડ્યો.
ચંદ્રની ચાંદની જેવી દીકરીનો જે ઘરમાં જન્મ થયો, એ ઘરનાં દાદા-દાદી અને માતા-પિતા ધર્મસંપન્ન હતાં. તેથી સાક્ષાત લક્ષ્મીદેવી જેવી એ પુત્રીને જોઈને સૌ બોલી ઊડ્યા કે, દેવકુમારીને જોવાનું તો આપણું પુણ્ય ક્યાંથી હોય ! પણ આ પુત્રીનાં દર્શન કરીને એવો સંતોષ લઈ શકાય કે, દેવકુમારી આથી તો વધુ રૂપ-લાવણ્ય નહિ જ ધરાવતી હોય!
માનસ સરોવરમાં પેદા થયેલું સહસ્ત્રદળ કમળ જેમ ખિલવટ પામતું જાય, એમ ખિલવટ પામતી એ પુત્રીને મન મૂકીને સૌએ ‘પદ્મલક્ષ્મી'ના નામે વધાવી અને એના ભાવિ 3 અંગે ભાતભાતની કલ્પનાસૃષ્ટિ રચતા સૌ એને જેમ અનિમેષ નજરે નિહાળતા, એમ વધુ ને વધુ અતૃપ્તિનો ભોગ બનતા. એ બોલતી તો જાણે ફૂલડાં ખરતાં, એ ચાલતી તો જાણે પાયલનો ધ્વનિ રેલાતો.
જનશાસના જ્યોતિર્ધરો ભાગ - 2
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
)
:
