________________
ચિંતિત બનાવી દીધા હતા, એનું આગળ વધતું વહેણ હજી અટક્યું નહોતું. એથી શિખર પર ઊભા ઊભા જ એઓ વિચારી રહ્યા હતા કે, જિનમંદિરનું ગૌરવ જળવાઈ રહે. એ માટે હવે શું કરવું જોઈએ. જિનમંદિરનું આ શિખર હજી ઊંચું બને, તો તો હજી ગૌરવની પુનઃ સ્થાપના થઈ શકે. પણ શિખરની ઊંચાઈ વધારવી હવે તો શક્ય જ ગણાય નહીં, હા. હજી મારા બંગલાની ઊંચાઈને ઘટાડવી હોય, તો જરૂર ઘટાડી શકાય, જિનમંદિરના ગૌરવને અખંડિત રાખવા મારો બંગલો ખંડિત થાય, તોય મારે મન એ ગૌરવાસ્પદ ગણાય. આવું મારું ભાગ્ય ક્યાંથી કે, એક માળ ઉતારી લેવાથી જિનમંદિરની ઊંચાઈ બિનહરીફ બની રહે.
શિખર પર ઊભા ઊભા જ મનોમન એક નક્કર નિર્ણય લઈ લીધા પછી જ ત્રિભુવન ભાણજી નીચે ઊતર્યા. ઘરમાં તો આજે આનંદના અબીલગુલાલ ઊડી રહ્યા હતા, કેમ કે પૂરા પુણ્યની પ્રતીતિ કરાવતો ધ્વજારોપણનો લાભ અને લહાવો મળ્યો હતો અને એ રંગેચંગે ઊજવાઈ પણ ગયો હતો. આ રંગમાં ભંગ પડ્યાં જેવું વાતાવરણ ત્રિભુવન ભાણજી સર્જવા માંગતા નહોતા. એથી બીજે દિવસે એમણે પરિવારને એકત્રિત કરીને, ગઈ કાલે મનોમન લીધેલ નક્કર નિર્ણયની જાહેરાત થઈ શકે એવી ભૂમિકા રચતાં કહ્યું :
‘જિનમંદિર અને જૈનશાસનના ગૌરવની પ્રતિષ્ઠાના પ્રતીક સમો ધ્વજારોપણનો લાભ તો આપણને પૂરા પુણ્યે મળી ગયો. પણ આપણું પુણ્ય આટલું જ સીમિત નથી. આવો જ બીજો લાભ આપણી પ્રતીક્ષા કરી કહ્યો છે. બોલો, આપણને જ મળી શકે, એવો એ લાભ લેવાની ઇચ્છા છે ખરી ? આ લાભ મળે તો આપણને જ મળે એમ
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
૨૯
