________________
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
૨૮
શુભ ઘડીપળ આવતાં તેઓ ધ્વજારોપણ કરવા શિખર પર ચડ્યા, મુહૂર્તની ઘોષણા થતાં જ એમણે અનેરા હર્ષોલ્લાસ વચ્ચે શિખર પર ધ્વજારોપણ પણ કર્યું. આ પછી એમની નજર આજુબાજુ ફરી રહી હતી, ત્યાં જ દેરાસરની સાવ નજીકમાં જ પોતાના નવા બંધાયેલા બંગલા પર એ નજર એકદમ સ્થિર થઈ ગઈ, પાંચ માળ ધરાવતો એ બંગલો નવો જ તૈયાર થયો હતો. એમાં પણ હવાઉજાસ પૂરતા પ્રમાણમાં મળી રહે, એ માટે બંગલાના પાંચમા માળમાં લગભગ મોટા પ્રમાણમાં લાકડાનો જ વપરાશ થયો હતો. લાકડાનું કામ પણ નકશી અને ક્લાકારીગરીથી એવું અદ્ભુત થયું હતું કે, એને જોનારો એક વાર તો ઠરી જ જતો.
ધ્વજારોપણ કરીને શિખર પરથી પોતાના બંગલાનું અવલોકન કરી રહેલા ત્રિભુવન ભાણજીને આજ લગી કોઈ વાર ન આવ્યો હોય, એવો એક વિચાર આવતાં જ એઓ ગંભીર અને ચિંતામગ્ન બની ગયા. બંગલાના પાંચ માળ બંધાઈને તૈયાર થઈ ગયા, ત્યાં સુધીમાં ક્યારેય ન આવેલા એ વિચારનો પ્રકાર એવો હતો કે, જિનમંદિરના શિખરની ઊંચાઈ કરતા મારા બંગલાની ઊંચાઈ વધારે હોય, તો મારે એમ ચોક્કસ માની જ લેવું જોઈએ કે, જિનમંદિરના ગૌરવને હું સમજ્યો નથી. આવા ગૌરવનો મને વિચાર આવ્યો હોત, તો મેં મારા બંગલાને જિનમંદિરના શિખર કરતાં વધુ ઊંચો બનતાં અટકાવી જ દીધો હતો. સારું થયું કે, આજે વહેલીમોડી પણ મને મારી ભૂલનો ખ્યાલ આવ્યો.
ધ્વજારોપણ કરીને અન્ય અન્ય વ્યક્તિઓ નીચે ઊતરવા માંડી. પણ ત્રિભુવન ભાણજીને જે વિચારે ગંભીર અને
