________________
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
૪
એવો નિર્ણય કરી લીધો કે, હવે ચેતી જવું જોઈએ. આવા સ્થળમાં પ્રભુજી રખાય નહિ. એથી દુભાતા દિલે એ નેમિનાથ પ્રભુજીને મુજપુર ગામમાં સ્થાનાંતરિત કરવામાં આવ્યા. ત્યારે મુજપુરમાં જૈનોની ઠીક ઠીક જાહોજલાલી હતી, બે જિનમંદિરો ઉપરાંત જૈનોનો વસવાટ પણ બહોળો હતો. પાડલાથી આવેલા નેમિનાથ પ્રભુના ભવ્ય પ્રતિમાજીને સંઘે હૈયાના હર્ષથી વધાવી લીધા. પણ સંઘને એમ થયા કરતું હતું કે, આટલા ભવ્ય પ્રતિમાજીને એને અનુરૂપ સ્થાનમાં પ્રતિષ્ઠિત કરવા, તો આપણે ભાગ્યશાળી બની શકીએ એમ નથી, એથી કોઈ એવા અવસરની રાહ જોતા રહીને, થાય એટલી ભક્તિ આપણે કરતા રહીએ.
,
થોડાં વર્ષો બાદ એક વાર વિહાર દરમિયાન પૂ. આચાર્યદેવ શ્રી નેમિસૂરીશ્વરજી મહારાજનું આગમન મુજપુરમાં થવા પામ્યું. જિનમંદિરમાં મૂળ-મુખ્ય ન ગણી શકાય, એવા સ્થાન પર બિરાજમાન નેમિનાથ પ્રભુજીના ભવ્ય પ્રતિમાનાં દર્શન થતાં જ એમને વિચાર આવી ગયો કે, કોઈ તીર્થસ્થાનમાં આ પ્રભુજી પ્રતિષ્ઠિત થાય, તો મૂર્તિ અને મંદિર કેવાં શોભી ઊઠે ! આગેવાનો પાસેથી પ્રતિમાજીની બધી વિગત જાણી લીધા પછી પૂજ્યશ્રીએ સ્વાભાવિક રીતે એવી સલાહ આપી કે, કોઈ તીર્થની ભવ્યતામાં વધારો કરે, એવાં આ પ્રતિમાજીનાં દર્શન કરતા ખૂબ ખૂબ આનંદ આવ્યો. તમારો સંઘ ભાગ્યશાળી ગણાય કે, પાડલામાંથી પ્રભુજી અહીં પધાર્યા. સંઘના આગેવાનોએ પણ પોતાની ભાવના દર્શાવતાં વિનંતી કરી કે, અમે પણ એવી જ ભાવના રાખીએ છીએ, આ પ્રભુજી કોઈ તીર્થ સ્થાનમાં ક્યારે બિરાજમાન થાય ! વિહાર દરમિયાન કોઈ એવું સ્થાન સૂચવશો, તો અમે આપનો ઉપકાર માનીશું.
