________________
પૂજાભક્તિનો લાભ મુક્તમને લીધા બાદ બંને ગિરિરાજનાં પગથિયાં ઊતરતાં ઊતરતાં નીચે તળેટીએ આવ્યા, ત્યારે બે વાગવામાં થોડી મિનિટો જ બાકી હતી. ભયાનક ગરમી, ઉનાળાની ઋતુ, ભૂખ અને તરસમાંથી તૃપ્તિને ઇચ્છતા યાત્રિકોના વૃંદમાં એવાં એક બહેન બંને મિત્રોની નજરે ચડ્યાં, જે બહેનને આયંબિલ હોવાથી તેઓ વહેલી તકે આયંબિલભવનમાં પહોંચવા માંગતાં હતાં અને રિક્ષાવાળા સાથે ભાડા અંગે રકઝક કરી રહ્યાં હતાં. રિક્ષાવાળો જે પૈસા માંગી રહ્યો હતો, એ બહેનની દૃષ્ટિએ ઘણા વધારે હતા. બે અઢી વાગ્યા આસપાસ બહેન માટે આયંબિલભવનમાં પહોંચી જવું જરૂરી હતું. કેમ કે મોડું થાય તો આયંબિલખાતું બંધ થઈ જાય અને તો આયંબિલના બદલે ઉપવાસ જ કરવો પડે.
આવી ગરમીમાં આયંબિલ કરવાની ભાવના ધરાવનારાં એ બહેનની તપ તિતિક્ષા પર ઓવારી ઊઠેલા બંને મિત્રો રિક્ષાવાળા સાથે ચાલતી ભાવ-ભાડાવિષયક રકઝક સાંભળીને વિચારમગ્ન બની ગયા. એમને એમ થયું કે, આ રીતે રકઝક ચાલુ જ રહેશે, તો આ બહેનને આયંબિલ ભવનમાં પહોંચતાં મોડું થશે, તો કદાચ આયંબિલ ખાતું બંધ થઈ જશે. બહેનની સ્થિતિ સામાન્ય જણાતી હોવાથી મિત્રોએ રિક્ષાભાડું ચૂકવી દઈએ બહેનને વિનંતી કરી કે, આપ રિક્ષામાં બેસી જઈને તરત જ આયંબિલભવનમાં | પહોંચી જાવ, ભાડું ચૂકવવાનો લાભ ભલે અમને મળતો, અમે આયંબિલ તો નથી કરી શકતા, પણ આ રીતે સહાયક બનવાનો લાભ તો અમને જ મળવો જોઈએ.
મોડું થતું હોવાથી બહેન રિક્ષામાં બેસી ગયાં. રિક્ષા , જ્યાં આયંબિલ ખાતામાં પહોંચી, ત્યારે મોડું થઈ ગયું હોવાથી આયંબિલ ખાતું બંધ થઈ જવા આવ્યું હતું. એથી
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨ #
