________________
આવ્યું અને એણે દાંત કચકચાવ્યા, આંખમાં આગ ભરી, દિલ E પર પથ્થરો મૂક્યા. એણે આદેશ આપ્યો : - “આગે બઢો ! આક્રમણ મંદિર પર ! આક્રમણ મૂર્તિ પર !”ને સમશેરો ઉગામાઈ. સંહારે જાણે પોતાનો બુરખો ફગાવી દીધો. ને નગ્નદેહે એ મંદિરમાં ઘૂસી ગયો. કોઈની સમશેરો મંદિર પર તોળાઈ, તો કોઈ મૂર્તિ પર તૂટી પડ્યું ! પણ મંદિરનો અજ્ઞાત રક્ષક જાગ્રત હતો. ભક્તોની વહારે ધાતો એ દેવ જ્યારે ખુદ ભગવાન પર ભય તોળાય, ત્યારે શી રીતે ઊંઘી શકે ? આખું સૈન્ય જાણે આંખ મીંચીને તૂટી પડ્યું હતું! એથી તો ગીજનીપતિને એમ જ થતું હતું કે, સંહારની આ થોડી જ પળોમાં મંદિર માટી બન્યું હશે ને મૂર્તિઓ મીણ બનીને ઓગળી ગઈ હશે ! પણ એણે આંખ ખોલીને જોયું, તો એ ઠરી જ ગયો. એની આંખ સામે કલ્પનાતીત દશ્ય દેખાયું :
મંદિરની એક પણ ઈંટ સંહારની અસર તળેથી પસાર થયેલી નહોતી જણાતી. મૂર્તિઓની એ સૌમ્યમુદ્રા પર વિનાશના કારમા ઘાની આછીપાતળી એંધાણીઓ પણ નહોતી દેખાતી.
દિલદિલ દંગ બની ગયાં. આ શું ? અમોઘ આક્રમણને કપાળે હારનું આવું કાળું કલંક ? મંદિરના અધિષ્ઠાતા ને પ્રતિષ્ઠાતા દેવ એ આક્રમણની સામે ઢાલ બન્યા હતા ને મંદિર-મૂર્તિની રક્ષાનું પોતાનું કર્તવ્ય એમણે અદા કર્યું હતું.
ગીજનીપતિ વીફર્યો. પોતાની અમોઘ શક્તિને પડકારતી કોઈ અજ્ઞાત શક્તિ પર એની આંખ કતરાતી ચાલી. બધાં બળોનું એકમ સાધીને, મૂર્તિ પર એકી સાથે ધસી જવાની ઇચ્છાને ગજનીપતિ ન રોકી શક્યો, એણે બધાંને પોતાની દિશામાં આવવાની હાકલ કરી.
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૧ | ૨
