________________
પાંચમું ઉપાંગસૂત્ર-જંબુદ્વીપ પ્રજ્ઞપ્તિ ] [ ર૯આના ભાવ છે; તેથી સદાકાળ તીર્થકર હોય, પણ ભરત ને ઈરવત ક્ષેત્રોમાં છ આરા છે ને અવસર્પિણીને ત્રીજા ચોથા આરા સિવાય તીર્થકર ન થાય તે અપેક્ષાએ ઉત્કૃષ્ટા ૧૬૦ તીર્થકર થાય. ને જઘન્ય ૨૦ તીર્થકર તો સદાકાળ મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં હોય જ. જંબુદ્વીપમાં એક સમયે ઉત્કૃષ્ટા ૩૪ – મહાવિદેહ ક્ષેત્રની ૩૨ વિજય ને ૧ ભરત ને ૧રવત ક્ષેત્રમાં મળી ૩૪ તીર્થકર હાય વગેરે કથન છે.
પાંચમા વક્ષસ્કારમાં :–જિનેશ્વરના જન્માભિષેકનું વર્ણન છે. તીર્થકરને જન્મત્સવ-જન્મકલ્યાણક મનાવવા. દિશા–વિદિશામાંથી ૫૬ દિ (દિશા) કુમારીકાઓ આવે છે, અને પ્રસુતિ સમયે નાભિનાળ કાપે છે, તેલચોળી સ્નાન કરાવે છે, રક્ષાપોટલી બાંધીને ઢોલ વગાડે છે, પછી આશિવચન આપી મધુરા ગીતે ગાઈ નૃત્ય કરે છે. પછી શકેન્દ્ર સપરિવાર આવે છે, અને બાળ પ્રભુને અભિષેક માટે મેરૂપર્વતના પાંડુક વનમાં આવેલી અભિષેક શીલા પર લઈ જાય છે, પછી ઈશાનેદ્રાદિ બધા કુલ ૬૪–ઇદ્રો આવે છે ને તીર્થોદકથી અભિષેક કરીને પછી તીર્થકરની માતા પાસે પાછા મુકી જાય છે ત્યારે દિવ્ય વસ્ત્રની જોડી અને કુંડલ જોડી આપીને હિરણ્ય (ચાંદી) સુવર્ણ રત્નાદિથી શકેન્દ્રના આદેશથી વૈશ્રમણ દેવ તેમના નિવાસસ્થાનને ભરી દે છે. જન્મ સમયે શકેન્દ્ર “નમેન્થર્ણ”ને પાઠ ભણી પ્રભુની સ્તુતિ કરે છે, નમસ્કાર કરે છે. પહેલા ને બીજા નત્થણેને આ પાઠ સૂત્રમાં આપ્યો છે. તેથી નમેલ્થણુંના પાઠને “શકસ્તવ” કહે છે.
છઠ્ઠી વક્ષસ્કારમાં :- જબુદ્વીપના પ્રદેશના લવણ સમુદ્ર સાથેના સ્પર્શનું, જીના જન્મનું, ભરત, ઈ વત,
