________________
૨૮૦ ]
[ આગમસાર (૫) વીયાંતરાય, દાનાદિમાં જે પ્રકારની અંતરાય આપી હોય તે પ્રકારનું અંતરાય કર્મ બંધાય, અને ભગવાય પણ તે જ પ્રમાણે.
સ્થિતિ જઘન્ય અંતમુહૂર્તની, ઉ. ૩૦ કોડાકોડી સાગરની.
આ પ્રમાણે આઠે કર્મની કુલ ઉત્તર પ્રકૃતિ પ+૯+૨+૨૮+૪+૯૩+૨+૫=૧૪૮ છે. ર૩મું પદ ઉદેશે બીજે-“અબાધકાળ' 1 અબાધાકાળને સંબંધ કર્મની સ્થિતિ સાથે છે. અબાધાકાળ એટલે કર્મ બંધાયા પછી તે સમય કે જેમાં કર્મના ઉદય દ્વારા તે કર્મ જીવાત્માને કેઈપણ જાતની “બાપા” પહોંચાડી શકતું નથી. કારણકે તેના કર્મદલિકને નિષેક (ઉદયાવલિમાં પ્રવેશ) જ હજી નથી થતું. ત્યાર પછીના અમુક કાળ પછી જ તે તે કર્મના દળિયા (ઇલિક) ઉદયાવલિમાં પ્રવેશી તે તે પ્રકારનું ફળ આપવા શક્તિશાળી થાય છે. તેથી આ કાળ દરમ્યાન જીવાત્મા જાગૃત થઈને જે પિતાની ભૂલ કબૂલે પ્રતિક્રમણ કરે, ગુર્વાદિ પાસે કે સિદ્ધભગવંતની સાક્ષીએ આલેચના, પશ્ચાતાપાદિ કરે, તે તે બંધાયેલા કર્મને પ્રસન્નચંદ્ર રાજર્ષની જેમ સંપૂર્ણપણે દૂર કરી શકે છે. પણ તે કાળ વીતી ગયા પછી કર્મના દલિક અનુભાગ (ફળ) દેવાની શક્તિવાળા અવશ્ય થાય છે અને જેટલી સ્થિતિનું કર્મ બંધાયું હોય તે પૂર્ણ થયે અવશ્ય ઉદયમાં આવીને તેનું ફળ દે છે જે જીવાત્માને ભેગવવું પડે છે, અને ભગવ્યા પછી જ તે કર્મ નાશ પામે છે. આ કાળને અબાધાકાળ કહેવાય છે, અને તે જેટલા કડાકડી
