________________
૨૦૬ ]
[ આગમસાર
તે ચાલી ગઈ. પછી મહાશતક શ્રાવકની પહેલી પડિમા અંગીકાર કરી વિચરવા લાગ્યા, તેથી તે અતિ દુર્બળ થઈ ગ્યા ને નસેનસ દેખાવા લાગી, એટલે શરીર હવે ધર્મસાધના માટે સમર્થ નથી તેમ સમજી સલેખના સથારા કરી વિચરવા લાગ્યા. પછી શુભ અધ્યવસાયથી તેને હજાર ચાજન ક્ષેત્ર દેખાય તેટલુ અવધિજ્ઞાન ઉપજ્યું, ત્યારમાદ ફ્રી ઉન્મત્ત થઈ રેવતી તેની પાસે આવી કામ ભાગની માગણી કરવા લાગી. તેથી શ્રાવકજીને ક્રોધ આવી ગયા, ને જ્ઞાનના ઉપયોગ લગાવી રેવતીને કહ્યું કે હું અનિષ્ટને ચાહનારી રેવતી ! તું ૭ રાત્રીની અંદર કોલેરાથી મૃત્યુ પામીશ; અને પહેલી નરકમાં ઉપજીશ. આથી રેવતી ભય પામી પેાતાને ઘેર આવી ને આ ધ્યાન કરતી કહ્યા પ્રમાણે મૃત્યુ પામી, પહેલી નરકમાં ઉપજી છે.
એ સમયે પ્રભુ તે રાજગૃહી નગરીમાં પધાર્યા, પ્રભુ તેા મનમનની વાત જાણે છે, તેથી શ્રાવકના હિતાર્થ ગૌતમ સ્વામીને મહાશતક પાસે એમ કહેવા મેાકલ્યા કે સલેખના વ્રતમાં અન્યજીવને દુ:ખદાયી થાય તેવું વચન ખેલવુ કલ્પતું નથી; માટે તેની આલાચના કરી પ્રાયશ્ચિત લા. ગૌતમસ્વામીએ પ્રભુની આજ્ઞા સ્વીકારી મહાશતક પાસે જઈ પ્રાયશ્ચિત લેવરાવ્યુ. અને અંતે કાળને અવસર આવતાં સમાધિમરણે કાળ પામી સૌધર્મી કલ્પના અરુણાવત સક વિમાનમાં દેવપણ પણે ઉપજ્યા છે. ત્યાંથી ચ્યવી મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં સિદ્ધ થશે.
(૯) ન‘દિનિપિતા ને (૧૦) સાલિહિપિતા :
આ બ'ને શ્રાવકના અધ્યયના પૂર્વવત જાણવા, ફરક
