________________
શ્રી ઉપાસકદશાંગ-સાતમું અંગસૂત્ર ] [ ર૦૫
આ વાત જાણી ગોશાલક તેની પાસે આવ્યા, પણ. સકડાલે તેને આદર સત્કાર કર્યો નહિ, તેથી ભ. મહાવીરની વિધવિધ ઉપમાઓથી રસ્તુતિ કરવા લાગ્યો અને તેને પોતાના મતમાં ખેંચવા પ્રયાસ કર્યો, પણ તેમાં તેને સફળતા મળી નહિ, તેથી નિરાશ થઈને ચાલ્યા ગયા. પછી એકદા પોષધવ્રત કરીને પિષધશાળામાં રહ્યા હતા ત્યારે એક દેવે તેને ઉપસર્ગ કરી તેના પુત્રના તેની નજર સામે ૯ ટુકડા કરી. મારી નાખે, છતાં તે ન ડગે, તેથી તેની પત્ની અગ્નિ મિત્રાને પકડી લાવીને મારી નાખીશ એવી ધમકી ત્રણ વાર, આપતાં તે દેવને પકડી લેવા ઉઠયે પણ દેવ તે અદશ્ય થઈ ગયો, પછી પિષધવ્રતમાં દેવને પકડવા ઊઠે તેને દોષ. લાગ્યો તેથી તેની આલોચના-પ્રતિકમણ ર્યા ને પ્રાયશ્ચિત લીધું. પછી અંતિમ સમયે સંલેખના સંથારો કરી કાળના. અવસરે કાળ પામી અરૂણભૂત વિમાનમાં દેવપણે ઉપજ્યા છે. ત્યાંથી ચ્યવી મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં ઉપજી સંયમ લઈ સિદ્ધ થશે.
(૮) મહાશતક - આઠમું અધ્યયન છે. આનંદ. શ્રાવકની જેમ જ પ્રભુ પાસે શ્રાવકધર્મ અંગીકાર કરી શુદ્ધ, ભાવે પાળવા લાગ્યા. ફરક એટલો જ છે કે તેને રેવતી. પ્રમુખ ૧૩ પની હતી. રેવતી બહુ જ કામપિપાસુ ને માંસ. લાલપી હતી. તેથી શેકે તેને કાંટારૂપ લાગતી એટલે છને વિષપ્રાગથી અને છ ને શસ્ત્રોથી મારી નાખી, પોતે સ્વચ્છેદપણે મહાશતક સાથે કામગ ભેગવવા લાગી.
એક વેળા મહાશતક પિષધશાળામાં ધર્મધ્યાનમાં લીન હતા, ત્યારે તેની પાસે જઈ નશામાં ચકચૂર બની નિર્લજજ-- પણે કામયાચના કરવા લાગી, પણ મહાશતક મૌન રહેતા.
