________________
શ્રી ઉપાસકદશાંગ-સાતમું અંગસૂત્ર ] [ ર૦૧ દેવા તેમની પિષધશાળાએ ગયા. ત્યારે ગુરૂના દર્શનથી ભાવવિભેર થઈ તપસ્યાથી કૃશ શરીરના કારણે બેઠા હતા ત્યાંજ રહી વંદણું કરી આવડું મે અવધિજ્ઞાન થયાની વાત કરી. તેથી ગૌતમસ્વામીને સંદેહ ઉપજે કે આવડું મોટું અવધિજ્ઞાન શ્રાવકને થાય નહિ, તેથી અંત સમયને આ મિશ્યા પ્રલાપ છે એમ માની આનંદ શ્રાવકને મિથ્યા વચનની આલોચના લેવા કહ્યું. ત્યારે આનંદ શ્રાવકે દઢતા પૂર્વક કહ્યું કે વીતરાગમાર્ગમાં શું સત્યવાણીનું પણ પ્રાયશ્ચિત કહ્યું છે? આનંદ શ્રાવકની આવી દઢતા જોઈ ગૌતમ સ્વામી સીધા પ્રભુ પાસે ગયા અને પૂછયું કે શું શ્રાવકને આવડું મોટું અવધિજ્ઞાન થાય ખરૂં? પ્રભુએ કહ્યું હા ! સંભવે. આનંદને તેટલું મેટું થયું છે, માટે તમે ગૌચરી વાપર્યા વગર તેમની પાસે જઈ આનંદને ખમા અને પ્રાયશ્ચિત લો. ગૌતમસ્વામી પટ્ટગણધર અને ગુરૂ હોવા છતાં તુરત આનંદ શ્રાવક પાસે ગયા, તેમને ખમાવ્યા અને પ્રાયશ્ચિત લીધું. પછી જ ગોચરી વાપરી. તે સમયના જીની કેવી અદ્દભૂત સરળતા? - આનંદશ્રાવકને આ રીતે અવધિજ્ઞાનમાં શકા ઉત્પન્ન કરવારૂપ ઉપસર્ગ આવ્યો. પછી કાળના અવસરે સમાધિભાવે દેહ તજી પહેલાં દેવલેકે અરૂણ વિમાનમાં ઉપજ્યા છે.
ધ - ૧૨ વ્રતની વિસ્તૃત સમજ માટે જુઓ લેખકનું આચામ–આનંદ શ્રાવકનો અધિકાર.
(૨) કામદેવ શ્રાવક :- પ્રભુ પાસે આનંદ શ્રાવકની જેમ શ્રાવકધર્મ અંગીકાર કરી પૌષધશાળામાં પોતાની ધર્મ આરાધના રૂડા ભાવથી કરતા હતા. પૌષધ લઈ એક રાત્રિએ ધર્મ જાગરણ કરી રહ્યો હતો ત્યારે તેની કસોટી કરવા એક માયાવી દેવ પિશાચનું રૂપ ધારણ કરી ખુલ્લી
